พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/28/94 95 96
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
สา ทกฺขิณา อสฺสุมุขา สทณฺฑา
สเมน ทินฺนสฺส น อคฺฆเมติ
เอวํ
[๑]- สหสฺสาน สหสฺสยาคินํ
กลํปิ นาคฺฆนฺติ ตถาวิธสฺส เตติ ฯ
ตติยํ สาธุสุตฺตํ
[๙๔] อถ โข สมฺพหุลา สตุลฺลปกายิกา เทวตาโย อภิกฺกนฺตาย
รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺณา เกวลกปฺปํ เชตวนํ โอภาเสตฺวา เยน
ภควา เตนุปสงฺกมึสุ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ
อฏฺฐํสุ ฯ
[๙๕] เอกมนฺตํ ฐิตา โข เอกา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ
อุทานํ อุทาเนสิ
สาธุ โข มาริส ทานํ
มจฺเฉรา จ ปมาทา จ เอวํ ทานํ น ทียติ
ปุญฺญมากงฺขมาเนน เทยฺยํ โหติ วิชานตาติ ฯ
[๙๖] อถ โข อปรา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ อุทานํ
อุทาเนสิ
สาธุ โข มาริส ทานํ อปิจ อปฺปกสฺมึปิ สาหุ ๒ ทานํ
อปฺปเสฺมเก ปเวจฺฉนฺติ พหุเนเก น ทิจฺฉเรู
อปฺปสฺมา ทกฺขิณา ทินฺนา สหสฺเสน สมํ มิตาติ ฯ
#๑ ม. เอตฺถนฺตเร สตนฺติ อตฺถิ ฯ ๒ ยุ. อปฺปสฺมึปิ สาธูติ ทิสฺสติ ฯ