พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/28/94 95 96      
      สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            		สา ทกฺขิณา อสฺสุมุขา สทณฺฑา
		สเมน ทินฺนสฺส น อคฺฆเมติ
		เอวํ
 [๑]- สหสฺสาน สหสฺสยาคินํ
		กลํปิ นาคฺฆนฺติ ตถาวิธสฺส เตติ ฯ
			ตติยํ สาธุสุตฺตํ
 [๙๔]  อถ  โข  สมฺพหุลา  สตุลฺลปกายิกา  เทวตาโย อภิกฺกนฺตาย
รตฺติยา    อภิกฺกนฺตวณฺณา   เกวลกปฺปํ   เชตวนํ   โอภาเสตฺวา   เยน
ภควา   เตนุปสงฺกมึสุ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ  อภิวาเทตฺวา  เอกมนฺตํ
อฏฺฐํสุ ฯ
 [๙๕]  เอกมนฺตํ  ฐิตา  โข  เอกา  เทวตา  ภควโต สนฺติเก อิมํ
อุทานํ อุทาเนสิ
	สาธุ โข มาริส ทานํ
		มจฺเฉรา จ ปมาทา จ      เอวํ ทานํ น ทียติ
		ปุญฺญมากงฺขมาเนน         เทยฺยํ โหติ วิชานตาติ ฯ
 [๙๖]   อถ  โข  อปรา  เทวตา  ภควโต  สนฺติเก  อิมํ  อุทานํ
อุทาเนสิ
		สาธุ โข มาริส ทานํ       อปิจ อปฺปกสฺมึปิ สาหุ ๒ ทานํ
		อปฺปเสฺมเก ปเวจฺฉนฺติ      พหุเนเก น ทิจฺฉเรู
		อปฺปสฺมา ทกฺขิณา ทินฺนา     สหสฺเสน สมํ มิตาติ ฯ
#๑ ม. เอตฺถนฺตเร สตนฺติ อตฺถิ ฯ ๒ ยุ. อปฺปสฺมึปิ สาธูติ ทิสฺสติ ฯ