พระสุตันตปิฎกบาลี: 24/276/161
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส ทสกเอกาทสกนิปาตา
ตถา ปฏิปชฺชิตพฺพนฺติ โก นุ โข อิมสฺส ภควตา สงฺขิตฺเตน อุทฺเทสสฺส
อุทฺทิฏฺฐสฺส วิตฺถาเรน อตฺถํ อวิภตฺตสฺส วิตฺถาเรน อตฺถํ วิภเชยฺยาติ
เตสํ โน อาวุโส อมฺหากํ เอตทโหสิ อยํ โข อายสฺมา มหากจฺจาโน
สตฺถุ เจว สํวณฺณิโต สมฺภาวิโต จ วิญฺญูนํ สพฺรหฺมจารีนํ ปโหติ
อายสฺมา มหากจฺจาโน อิมสฺส ภควตา สงฺขิตฺเตน อุทฺเทสสฺส อุทฺทิฏฺฐสฺส
วิตฺถาเรน อตฺถํ อวิภตฺตสฺส วิตฺถาเรน อตฺถํ วิภชิตุํ ยนฺนูน มยํ
เยนายสฺมา มหากจฺจาโน เตนุปสงฺกเมยฺยาม อุปสงฺกมิตฺวา
อายสฺมนฺตํ มหากจฺจานํ เอตมตฺถํ ปุจฺเฉยฺยาม ยถา โน อายสฺมา
มหากจฺจาโน พฺยากริสฺสติ ตถา นํ ธาเรสฺสามาติ วิภชตายสฺมา ๑
มหากจฺจาโนติ เสยฺยถาปิ อาวุโส ปุริโส สารตฺถิโก สารคเวสี สารปริเยสนํ
จรมาโน มหโต รุกฺขสฺส ติฏฺฐโต สารวโต อติกฺกมฺเมว มูลํ อติกฺกมฺม
ขนฺธํ สาขาปลาเส สารํ ปริเยสิตพฺพํ มญฺเญยฺย เอวํ สมฺปทมิทํ
อายสฺมนฺตานํ สตฺถริ สมฺมุขีภูเต ตํ ภควนฺตํ อติสิตฺวา อเมฺห เอตมตฺถํ
ปฏิปุจฺฉิตพฺพํ มญฺญถ ๒ โส หิ อาวุโส ภควา ชานํ ชานาติ ปสฺสํ
ปสฺสติ จกฺขุภูโต ญาณภูโต ธมฺมภูโต พฺรหฺมภูโต วตฺตา ปวตฺตา
อตฺถสฺส นินฺเนตา อมตสฺส ทาตา ธมฺมสามี ตถาคโต โส เจว
ปเนตสฺส กาโล อโหสิ ยํ ตุเมฺห ภควนฺตํเยว อุปสงฺกมิตฺวา เอตมตฺถํ
ปุจฺเฉยฺยาถ ๓ ยถา โน ๔ ภควา พฺยากเรยฺย ตถา นํ ธาเรยฺยาถาติ
อทฺธาวุโส ๕ กจฺจาน ภควา ชานํ ชานาติ ปสฺสํ ปสฺสติ จกฺขุภูโต
ญาณภูโต ธมฺมภูโต พฺรหฺมภูโต วตฺตา ปวตฺตา อตฺถสฺส นินฺเนตา
#๑ โป. ม. วิภชตุ อายสฺมา ฯ ๒ โป. มญฺเญยฺยาถ ฯ ยุ. มญฺเญถ ฯ
#๓ ม. ปฏิปุจฺเฉยฺยาถ ฯ ๔ ม. โว. ฯ ๕ ม. อทฺธา อาวุโส ฯP