พระสุตันตปิฎกบาลี: 10/276/229 230      
      สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส มหาวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            อปฺปมาเณน  อเวเรน  อพฺยาปชฺเฌน  ผริตฺวา  วิหรติ  อิติ กรุณาธิมุตฺโตติ
สหํ   โภโต   อาชานามิ   ฯ   อามคนฺเธ   จ  ๑  โข  อหํ  โภโต
ภาสมานสฺส น จ ๒ อาชานามิ
 [๒๒๙] เก อามคนฺธา มนุเชสุ พฺรเหฺม
           เอเต อวิทฺธา ๓ อิธ พฺรูหิ ธีร
           เกนาวุฏา ๔ วาติ ปชา กุรุรู ๕
           อาปายิกา นีวุตพฺรหฺมโลกาติ ฯ
           โกโธ โมสวชฺชํ นิกติ จ โทพฺโภ ๖
           กทริยตา อติมาโน อุสฺสุยา ๗
           อิจฺฉา วิจิกิจฺฉา ปรเหฐนา จ
           โลโภ จ โทโส จ มโท จ โมโห
           เอเตสุ ยุตฺตา อนิรามคนฺธา
           อาปายิกา นีวุตพฺรหฺมโลกาติ ฯ
 [๒๓๐]  ยถา  โข  อหํ  โภโต  อามคนฺเธ ภาสมานสฺส อาชานามิ
เต    น    สุนิมฺมทยา    อคารํ    อชฺฌาวสตา   ปพฺพชิสฺสามหํ   โภ
อคารมฺหา  อนคาริยนฺติ  ฯ  ยสฺสทานิ  ภวํ  โควินฺโท  กาลํ  มญฺญตีติ  ฯ
อถโข   โภ  มหาโควินฺโท  พฺราหฺมโณ  เยน  เรณุ  ราชา  เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา       เรณณ      ราชานํ      เอตทโวจ      อญฺญํทานิ
ภวํ   ปุโรหิตํ   ปริเยสตุ   โย   โภโต   รชฺชํ  อนุสาสิสฺสติ  อิจฺฉามหํ
#๑ ยุ. ว ฯ ๒ ม. ยุ. จสทฺโท นตฺถิ ฯ ๓ ม. ยุ. อวิทฺวา ฯ ๔ ม. ยุ. เกนาวฏา ฯ
#๕ สี. ยุ. กฺรุฏฺฐรู ฯ ม. กุรุตุ ฯ ๖ ม. ทุพฺโภ ฯ ยุ. โทโภ ฯ ๗ ม. อุสูยา ฯ
#ยุ. อสุยยา ฯ