พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/266/711 712 713
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
มญฺญามหํ โลกาธิปติสหพฺยตํ
อากงฺขมาโน ติทิวํ อนุตฺตรํ
กสฺมา ภวํ วิชนมรญฺญมสฺสิโต
ตโป อิธ กุพฺพติ ๑ พฺรหฺมปตฺติยาติ ฯ
[๗๑๑] ยากาจิ กงฺขา อภินนฺทนา วา
อเนกธาตูสุ ปุถู สทา สิตา
อญฺญาณมูลปฺปภวา ปชปฺปิตา
สพฺพา มยา พฺยนฺตีกตา สมูลิกา
สฺวาหํ อกงฺโข อสิโต อนุปโย
สพฺเพสุ ธมฺเมสุ วิสุทฺธทสฺสโน
ปปฺปุยฺย สมฺโพธิมนุตฺตรํ สิวํ
ฌายามหํ พฺรหฺมรโห วิสารโหติ ฯ
[๗๑๒] เอวํ วุตฺเต ภารทฺวาชโคตฺโต พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ
เอตทโวจ อภิกฺกนฺตํ โภ โคตม อภิกฺกนฺตํ โภ โคตม ฯเปฯ
อชฺชตคฺเค ปาณุเปตํ สรณงฺคตนฺติ ฯ
นวมํ มาตุโปสกสุตฺตํ
[๗๑๓] สาวตฺถีนิทานํ ฯ อถ โข มาตุโปสโก พฺราหฺมโณ
เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควตา สทฺธึ สมฺโมทิ
สมฺโมทนียํ กถํ สาราณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ เอกมนฺตํ
นิสินฺโน โข มาตุโปสโก พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ เอตทโวจ อหญฺหิ
#๑ โป. ม. ยุ. กุพฺพสิ ฯ