เต มํ ทาเรหิ สํปุจฺฉ สาว วาเทนฺติ สูกรํ อสนฺตา กิร มํ ชมฺมา ตาต ตาตาติ ภาสเร รกฺขสา ปุตฺตรูเปน เต ชหนฺติ วโยคตํ อสฺโสว ชิณฺโณ นิพฺโภโค ขาทนา อปนียติ พาลกานํ ปิตา เถโร ปราคาเรสุ ภิกฺขติ ทณฺโฑว กิร เม เสยฺโย ยญฺเจ ปุตฺตา อนสฺสวา จณฺฑมฺปิ โคณํ วาเรติ อโถ จณฺฑมฺปิ กุกฺกุรํ อนฺธกาเร ปุเร โหติ คมฺภีเร คาธเมธติ ทณฺฑสฺส อานุภาเวน ขลิตฺวา ปฏิติฏฺฐตีติ ฯ

---

[๖๙๒] อถ โข นํ พฺราหฺมณมหาสาลํ ปุตฺตา ฆรํ เนตฺวา นฺหาเปตฺวา ปจฺเจกํ ทุสฺสยุเคน อจฺฉาเทสุํ ฯ อถ โข โส พฺราหฺมณมหาสาโล เอกํ ทุสฺสยุคํ อาทาย เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควตา สทฺธึ สมฺโมทิ สมฺโมทนียํ กถํ สาราณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข โส พฺราหฺมณมหาสาโล ภควนฺตํ เอตทโวจ มยํ โภ โคตม พฺราหฺมณา นาม อาจริยสฺส อาจริยธนํ ปริเยสาม ปฏิคฺคณฺหาตุ เม ภวํ โคตโม อาจริโย ๑ อาจริยภาคนฺติ ๒ ฯ ปฏิคฺคเหสิ ภควา อนุกมฺปํ อุปาทาย ฯ

---

[๖๙๓] อถ โข โส พฺราหฺมณมหาสาโล ภควนฺตํ เอตทโวจ อภิกฺกนฺตํ โภ โคตม ฯเปฯ อุปาสกํ มํ ภวํ โคตโม ธาเรตุ อชฺชตคฺเค ปาณุเปตํ สรณงฺคตนฺติ ฯ #๑ ม. ยุ. อาจริโยติ ปทํ นตฺถิ ฯ ๒ ม. ยุ. อาจริยธนํ ฯ