พระสุตันตปิฎกบาลี: 12/249/264
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มูลปณฺณาสก
อนตฺตมโน อธิกรณมฺปิ กโรติ สเจ ปน โกจิ ภิกฺขุ ตาสํ
ภิกฺขุนีนํ สมฺมุขา อายสฺมโต โมลิยผคฺคุนสฺส อวณฺณํ ภาสติ
เตน ตา ภิกฺขุนิโย กุปิตา อนตฺตมนา อธิกรณมฺปิ กโรนฺติ เอวํ
สํสฏฺโฐ ภนฺเต อายสฺมา โมลิยผคฺคุโน ภิกฺขุนีหิ สทฺธึ วิหรตีติ ฯ
[๒๖๔] อถ โข ภควา อญฺญตรํ ภิกฺขุํ อามนฺเตสิ เอหิ
ตฺวํ ภิกฺขุ มุํ วจเนน โมลิยผคฺคุนํ ภิกฺขุํ อามนฺเตหิ สตฺถา
ตํ อาวุโส โมลิยผคฺคุน ๑ อามนฺเตตีติ ฯ เอวมฺภนฺเตติ โข โส
ภิกฺขุ ภควโต ปฏิสฺสุตฺวา เยนายสฺมา โมลิยผคฺคุโน เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา อายสฺมนฺตํ โมลิยผคฺคุนํ เอตทโวจ สตฺถา ตํ
อาวุโส โมลิยผคฺคุน อามนฺเตตีติ ฯ เอวมาวุโสติ โข อายสฺมา
โมลิยผคฺคุโน ตสฺส ภิกฺขุโน ปฏิสฺสุตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ เอกมนฺตํ
นิสินฺนํ โข อายสฺมนฺตํ โมลิยผคฺคุนํ ภควา เอตทโวจ สจฺจํ
กิร ตฺวํ ผคฺคุน ภิกฺขุนีหิ สทฺธึ อติเวลํ สํสฏฺโฐ วิหรสิ เอวํ
สํสฏฺโฐ ตฺวํ ผคฺคุน ภิกฺขุนีหิ สทฺธึ วิหรสิ สเจ โกจิ ภิกฺขุ
ตุยฺหํ สมฺมุขา ตาสํ ภิกฺขุนีนํ อวณฺณํ ภาสติ เตน ตฺวํ กุปิโต
อนตฺตมโน อธิกรณมฺปิ กโรสิ สเจ ปน โกจิ ภิกฺขุ ตาสํ ภิกฺขุนีนํ
สมฺมุขา ตุยฺหํ อวณฺณํ ภาสติ เตน ตา ภิกฺขุนิโย กุปิตา
อนตฺตมนา อธิกรณมฺปิ กโรนฺติ เอวํ สํสฏฺโฐ กิร ตฺวํ ผคฺคุน ภิกฺขุนีหิ
สทฺธึ วิหรสีติ ฯ เอวํ ภนฺเต ๒ ฯ นนุ ตฺวํ ผคฺคุน กุลปุตฺโต
#๑ ม. ยุ. ผคฺคุนาติ ทิสฺสติ ฯ สพฺพตฺถ อีทิสเมว ฯ ๒ โป. ม. อิติสทฺโท ทิสฺสติ ฯ