พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/248/665
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
นาม ผาโล ทิวสสนฺตตฺโต อุทเก ปกฺขิตฺโต วิจิฏายติ วิฏิจิฏายติ
สนฺธูปายติ สมฺปธูปายติ เอวเมว โส หพฺยเสโส อุทเก ปกฺขิตฺโต
วิจิฏายติ วิฏิจิฏายติ สนฺธูปายติ สมฺปธูปายติ ฯ อถ โข สุนฺทริกภารทฺวาโช
พฺราหฺมโณ สํวิคฺโค โลมหฏฺฐชาโต เยน ภควา
เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ ฯ
[๖๖๕] เอกมนฺตํ ฐิตํ โข สุนฺทริกภารทฺวาชํ พฺราหฺมณํ ภควา
คาถาหิ อชฺฌภาสิ
มา พฺราหฺมณ ทารุสมาทหาโน
สุทฺธึ อมญฺญี พหิทฺธา หิ เอตํ
น หิ เตน สุทฺธึ กุสลา วทนฺติ
โย พาหิเรน ปริสุทฺธิมิจฺเฉ
หิตฺวา อหํ พฺราหฺมณ ทารุทาหํ
อชฺฌตฺตเมว ๑ ชลยามิ โชตึ
นิจฺจคฺคินี นิจฺจสมาหิตตฺโต
อรหํ อหํ พฺรหฺมจริยํ จรามิ
มาโน หิ เต พฺราหฺมณ ขาริภาโร
โกโธ ธูโม ภสฺมนิมฺโมสวชฺชํ
ชิวฺหา สุชา หทยํ โชติฐานํ
อตฺตา สุทนฺโต ปุริสสฺส โชติ
#๑ ม. อชฺฌตฺตเมวุชฺชลยามิ ฯ