พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/246/660 661
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
หตฺเถน หพฺยเสสํ คเหตฺวา ทกฺขิเณน หตฺเถน กมณฺฑลล คเหตฺวา
เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ ฯ อถ โข ภควา สุนฺทริกภารทฺวาชสฺส
พฺราหฺมณสฺส ปทสทฺเทน สีสํ วิวริ ฯ อถ โข สุนฺทริกภารทฺวาโช
พฺราหฺมโณ มุณฺโฑ อยํ ภวํ มุณฺฑโก อยํ ภวนฺติ ตโตว ปุน
นิวตฺติตุกาโม อโหสิ ฯ อถ โข สุนฺทริกภารทฺวาชสฺส พฺราหฺมณสฺส
เอตทโหสิ มุณฺฑาปิ หิ อิเธกจฺเจ พฺราหฺมณา ภวนฺติ ยนฺนูนาหํ
ตํ อุปสงฺกมิตฺวา ชาตึ ปุจฺเฉยฺยนฺติ ฯ อถ โข สุนฺทริกภารทฺวาโช
พฺราหฺมโณ เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ
เอตทโวจ กึชจฺโจ ภวนฺติ ฯ
[๖๖๐] มา ชาตึ ปุจฺฉ จรณญฺจ ปุจฺฉ
กฏฺฐา หเว ชายติ ชาตเวโท
นีจากุลีโนปิ มุนิ ธิติมา
อาชานีโย โหติ หิรินิเสโธ
สจฺเจน ทนฺโต ทมสา อุเปโต
เวทนฺตคู วุสิตพฺรหฺมจริโย
ยญฺญูปนีโต ตมุปวฺหเยถ
กาเลน โส ชุหติ ทกฺขิเณยฺเยติ ฯ
[๖๖๑] อทฺธา สุยิฏฺฐํ สุหุตํ มมยิทํ
ยํ ตาทิสํ เวทคุมทฺทสามิ