พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/242/642 643 644 645 646
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
[๖๔๒] ยถา นามํ ตถา จสฺส สิยา โข ตฺวํ อหึสโก
โย จ กาเยน วาจาย มนสา จ น หึสติ
สเจ อหึสโก โหติ โย ปรํ น วิหึสตีติ ฯ
[๖๔๓] เอวํ วุตฺเต อหึสกภารทฺวาโช พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ
เอตทโวจ อภิกฺกนฺตํ โภ โคตม ฯเปฯ อพฺภญฺญาสิ ฯ
อญฺญตโร จ ปนายสฺมา ภารทฺวาโช อรหตํ อโหสีติ ฯ
ฉฏฺฐํ ชฏาสุตฺตํ
[๖๔๔] สาวตฺถีนิทานํ ฯ อถ โข ชฏาภารทฺวาโช พฺราหฺมโณ
เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควตา สทฺธึ สมฺโมทิ
สมฺโมทนียํ กถํ สาราณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ
[๖๔๕] เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข ชฏาภารทฺวาโช พฺราหฺมโณ
ภควนฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ
อนฺโต ชฏา พหิ ชฏา ชฏาย ชฏิตา ปชา
ตํ ตํ โคตม ปุจฺฉามิ โก อิมํ วิชฏเย ชฏนฺติ ฯ
[๖๔๖] สีเล ปติฏฺฐาย นโร สปญฺโญ จิตฺตํ ปญฺญญฺจ ภาวยํ
อาตาปี นิปโก ภิกฺขุ โส อิมํ วิชฏเย ชฏํ
เยสํ ราโค จ โทโส จ อวิชฺชา จ วิราชิตา
ขีณาสวา อรหนฺโต เตสํ วิชฏิตา ชฏา
ยตฺถ นามญฺจ รูปญฺจ อเสสํ อุปรุชฺฌติ
ปฏิฆรูปสญฺญา จ เอตฺเถสา ฉิชฺชเต ชฏาติ ฯ