พระสุตันตปิฎกบาลี: 14/241/351

สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส อุปริปณฺณาสก
เล่ม 14
หน้า 241
สมุทโย อิติ รูปสฺส อตฺถงฺคโม อิติ เวทนา ... อิติ สญฺญา ... อิติ สงฺขารา ... อิติ วิญฺญาณํ อิติ วิญฺญาณสฺส สมุทโย อิติ วิญฺญาณสฺส อตฺถงฺคโมติ ฯ ตสฺส อิเมสุ ปญฺจสุ อุปาทานกฺขนฺเธสุ อุทยพฺพยานุปสฺสิโน วิหรโต โย ปญฺจสุ อุปาทานกฺขนฺเธสุ อสฺมิมาโน โส ปหียติ ฯ เอวํ สนฺตเมตํ อานนฺท ภิกฺขุ เอวํ ปชานาติ โย โข เม ปญฺจสุ อุปาทานกฺขนฺเธสุ อสฺมิมาโน โส เม ปหีโนติ ฯ อิติห ตตฺถ สมฺปชาโน โหติ ฯ อิเม โข เต อานนฺท ธมฺมา เอกนฺตกุสลายติกา อริยา โลกุตฺตรา อนวกฺกนฺตา ปาปิมตา ฯ ตํ กึ มญฺญสิ อานนฺท กํ อตฺถวสํ สมฺปสฺสมาโน อรหติ สาวโก สตฺถารํ อนุพนฺธิตุํ อปิปยุชฺชมาโนติ ฯ ภควํมูลกา โน ภนฺเต ธมฺมา ภควํเนตฺติกา ภควํปฏิสรณา สาธุ วต ภนฺเต ภควนฺตํเยว ปฏิภาตุ เอตสฺส ภาสิตสฺส อตฺโถ ภควโต สุตฺวา ภิกฺขู ธาเรสฺสนฺตีติ ฯ
[๓๕๑] น โข อานนฺท อรหติ สาวโก สตฺถารํ อนุพนฺธิตุํ ยทิทํ สุตฺตเคยฺยเวยฺยากรณสฺส โสตุํ ๑ ตํ กิสฺส เหตุ ทีฆรตฺตสฺส หิ โว อานนฺท ธมฺมา สุตา ธตา วจสา ปริจิตา มนสานุเปกฺขิตา ทิฏฺฐิยา สุปฏิวิทฺธา ฯ ยา จ โข อยํ อานนฺท กถา อภิสลฺเลขิกา เจโตวิจารณสปฺปายา เอกนฺตนิพฺพิทาย วิราคาย นิโรธาย อุปสมาย อภิญฺญาย สมฺโพธาย นิพฺพานาย สํวตฺตติ เสยฺยถีทํ อปฺปิจฺฉกถา สนฺตุฏฺฐิกถา ปวิเวกกถา อสํสคฺคกถา วิริยารมฺภกถา สีลกถา #๑ ม. สุตฺตํ เคยฺยํ เวยฺยากรณํ ตสฺส เหตุ ฯ ยุ. สุตฺตํ เคยฺยํ เวยฺยากรณสฺส #เหตุ ฯ