พระสุตันตปิฎกบาลี: 9/237/299      
      สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส สีลกฺขนฺธวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            ปญฺญตฺตา   ฯ   อิทํ   ทุกฺขนฺติ  โข  โปฏฺฐปาท  มยา  เอกํสิโก  ธมฺโม
เทสิโต   ปญฺญตฺโต   ฯ   อยํ   ทุกฺขสมุทโยติ   โข   โปฏฺฐปาท  มยา
เอกํสิโก   ธมฺโม   เทสิโต   ปญฺญตฺโต   ฯ   อยํ   ทุกฺขนิโรโธติ  โข
โปฏฺฐปาท   มยา   เอกํสิโก   ธมฺโม   เทสิโต   ปญฺญตฺโต   ฯ   อยํ
ทุกฺขนิโรธคามินี   ปฏิปทาติ   โข   โปฏฺฐปาท   มยา  เอกํสิโก  ธมฺโม
เทสิโต   ปญฺญตฺโต   ฯ   กสฺมา   เจเต   โปฏฺฐปาท  มยา  เอกํสิกา
ธมฺมา   เทสิตา   ปญฺญตฺตา   ฯ  เอเต  โปฏฺฐปาท  มยา  อตฺถสญฺหิตา
เอเต  ธมฺมสญฺหิตา  เอเต  อาทิพฺรหฺมจริยกา  เอเต  นิพฺพิทาย วิราคาย
นิโรธาย    อุปสมาย    อภิญฺญาย   สมฺโพธาย   นิพฺพานาย   สํวตฺตนฺติ
ตสฺมา เอเต มยา เอกํสิกา ธมฺมา เทสิตา ปญฺญตฺตา ฯ
 [๒๙๙]  สนฺติ  โข  โปฏฺฐปาท  เอเต  สมณพฺราหฺมณา เอวํวาทิโน
เอวํทิฏฺฐิโน   เอกนฺตสุขี   อตฺตา   โหติ   อโรโค  ปรมฺมรณาติ  ตฺยาหํ
อุปสงฺกมิตฺวา  เอวํ  วทามิ  สจฺจํ  กิร  ตุเมฺห  อายสฺมนฺโต  เอวํวาทิโน
เอวํทิฏฺฐิโน   เอกนฺตสุขี   อตฺตา   โหติ  อโรโค  ปรมฺมรณาติ  ฯ  เต
เจ   เม   เอวํ   ปุฏฺฐา   อามาติ   ปฏิชานนฺติ  ตฺยาหํ  เอวํ  วทามิ
อปิจ    ปน   ตุเมฺห   อายสฺมนฺโต   เอกนฺตสุขํ   โลกํ   ชานํ   ปสฺสํ
วิหรถาติ  ฯ  อิติ  ปุฏฺฐา  โนติ  วทนฺติ  ตฺยาหํ  เอวํ  วทามิ  อปิจ ปน
ตุเมฺห   อายสฺมนฺโต   เอกํ   วา  รตฺตึ  เอกํ  วา  ทิวสํ  อุปฑฺฒํ  วา
รตฺตึ   อุปฑฺฒํ   วา   ทิวสํ   เอกนฺตสุขึ   อตฺตานํ   สมฺปชานถาติ   ฯ
อิติ   ปุฏฺฐา   โนติ   วทนฺติ   ตฺยาหํ  เอวํ  วทามิ  อปิจ  ปน  ตุเมฺห