พระสุตันตปิฎกบาลี: 23/222/114
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส สตฺตกอฏฺฐกนวกนิปาตา
กุลปุตฺโต สนฺเตเยว อตฺตนิ กุสเล ธมฺเม น อิจฺฉติ ปเรหิ ญายมาเน
เตนหิ ตฺวํ ภิกฺขุ อิมินา ๑ อจฺฉริเยน อพฺภุตธมฺเมน สมนฺนาคตํ หตฺถกํ
อาฬวกํ ธาเรหิ ยทิทํ ฯเปฯ อปฺปิจฺฉตายาติ ฯ
[๑๑๔] ๒๔ เอกํ สมยํ ภควา อาฬวิยํ วิหรติ อคฺคาฬเว เจติเย ฯ
อถโข หตฺถโก อาฬวโก ปญฺจมตฺเตหิ อุปาสกสเตหิ ปริวุโต เยน
ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ
นิสีทิ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข หตฺถกํ อาฬวกํ ภควา เอตทโวจ
มหตี โข ตฺยายํ หตฺถก ปริสา กถํ ปน ตฺวํ หตฺถก อิมํ มหตึ
ปริสํ สงฺคณฺหาสีติ ฯ ยานีมานิ ภนฺเต ภควตา เทสิตานิ จตฺตาริ
สงฺคหวตฺถูนิ เตหาหํ ๒ อิมํ มหตึ ปริสํ สงฺคณฺหามิ อหํ ภนฺเต
ยํ ชานามิ อยํ ทาเนน สงฺคเหตพฺโพติ ตํ ทาเนน สงฺคณฺหามิ
ยํ ชานามิ อยํ เปยฺยวาเจน ๓ สงฺคเหตพฺโพติ ตํ เปยฺยวาเจน ๓
สงฺคณฺหามิ ยํ ชานามิ อยํ อตฺถจริยาย สงฺคเหตพฺโพติ
ตํ อตฺถจริยาย สงฺคณฺหามิ ยํ ชานามิ อยํ สมานตฺตตาย
สงฺคเหตพฺโพติ ตํ สมานตฺตตาย สงฺคณฺหามิ สํวิชฺชนฺเต โข
ปน เม ภนฺเต กุเล โภคา ทฬิทฺทสฺส โข โน ตถา โสตพฺพํ
มญฺญนฺตีติ ฯ สาธุ สาธุ หตฺถก โยนิ โข ตฺยายํ หตฺถก มหตึ
ปริสํ สงฺคเหตุํ เยปิ ๔ หิ เกจิ หตฺถก อตีตมทฺธานํ มหตึ ปริสํ
สงฺคเหสุํ สพฺเพ เต อิเมเหว จตูหิ สงฺคหวตฺถูหิ มหตึ ปริสํ
สงฺคเหสุํ เยปิ หิ เกจิ หตฺถก อนาคตมทฺธานํ มหตึ ปริสํ
#๑ ม. อิมินาปิ อฏฺฐเมน ฯ ๒ สี. เตนาหํ ฯ ๓ ม. เปยฺยวชฺเชน ฯ ๔ ม. เย ฯ