พระสุตันตปิฎกบาลี: 23/222/114      
      สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส สตฺตกอฏฺฐกนวกนิปาตา
      
      
     
 
    
        
          
            กุลปุตฺโต  สนฺเตเยว  อตฺตนิ  กุสเล  ธมฺเม  น  อิจฺฉติ ปเรหิ ญายมาเน
เตนหิ  ตฺวํ  ภิกฺขุ  อิมินา  ๑  อจฺฉริเยน อพฺภุตธมฺเมน สมนฺนาคตํ หตฺถกํ
อาฬวกํ ธาเรหิ ยทิทํ ฯเปฯ อปฺปิจฺฉตายาติ ฯ
 [๑๑๔]  ๒๔  เอกํ สมยํ ภควา อาฬวิยํ วิหรติ อคฺคาฬเว เจติเย ฯ
อถโข   หตฺถโก   อาฬวโก   ปญฺจมตฺเตหิ  อุปาสกสเตหิ  ปริวุโต  เยน
ภควา   เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา  เอกมนฺตํ
นิสีทิ   ฯ   เอกมนฺตํ   นิสินฺนํ  โข  หตฺถกํ  อาฬวกํ  ภควา  เอตทโวจ
มหตี   โข   ตฺยายํ   หตฺถก  ปริสา  กถํ  ปน  ตฺวํ  หตฺถก  อิมํ  มหตึ
ปริสํ   สงฺคณฺหาสีติ   ฯ   ยานีมานิ  ภนฺเต  ภควตา  เทสิตานิ  จตฺตาริ
สงฺคหวตฺถูนิ   เตหาหํ   ๒   อิมํ  มหตึ  ปริสํ  สงฺคณฺหามิ  อหํ  ภนฺเต
ยํ   ชานามิ   อยํ   ทาเนน   สงฺคเหตพฺโพติ   ตํ  ทาเนน  สงฺคณฺหามิ
ยํ  ชานามิ  อยํ  เปยฺยวาเจน  ๓   สงฺคเหตพฺโพติ  ตํ เปยฺยวาเจน ๓
สงฺคณฺหามิ     ยํ     ชานามิ    อยํ    อตฺถจริยาย    สงฺคเหตพฺโพติ
ตํ    อตฺถจริยาย    สงฺคณฺหามิ    ยํ    ชานามิ   อยํ   สมานตฺตตาย
สงฺคเหตพฺโพติ    ตํ    สมานตฺตตาย    สงฺคณฺหามิ    สํวิชฺชนฺเต   โข
ปน   เม   ภนฺเต   กุเล   โภคา  ทฬิทฺทสฺส  โข  โน  ตถา  โสตพฺพํ
มญฺญนฺตีติ   ฯ   สาธุ   สาธุ   หตฺถก  โยนิ  โข  ตฺยายํ  หตฺถก  มหตึ
ปริสํ   สงฺคเหตุํ  เยปิ  ๔  หิ  เกจิ  หตฺถก  อตีตมทฺธานํ  มหตึ  ปริสํ
สงฺคเหสุํ   สพฺเพ   เต   อิเมเหว   จตูหิ   สงฺคหวตฺถูหิ   มหตึ  ปริสํ
สงฺคเหสุํ    เยปิ   หิ   เกจิ   หตฺถก   อนาคตมทฺธานํ   มหตึ   ปริสํ
#๑ ม. อิมินาปิ อฏฺฐเมน ฯ  ๒ สี. เตนาหํ ฯ  ๓ ม. เปยฺยวชฺเชน ฯ  ๔ ม. เย ฯ