พระสุตันตปิฎกบาลี: 16/220/442
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส นิทานวคฺโค
สเจ สํหารโก อสฺส สมฺภตญฺจ น วินสฺเสยฺย ตํ กิสฺส เหตุ
อนมตคฺโคยํ ภิกฺขเว สํสาโร ฯเปฯ อลํ วิมุจฺจิตุนฺติ ฯ
[๔๔๒] อิทมโวจ ภควา อิทํ วตฺวาน สุคโต อถาปรํ
เอตทโวจ สตฺถา
เอกสฺเสเกน กปฺเปน ปุคฺคลสฺสฏฺฐิสญฺจโย
สิยา ปพฺพตสโม ราสิ อิติ วุตฺตํ มเหสินา
โส โข ปนายํ อกฺขาโต เวปุลฺโล ปพฺพโต มหา
อุตฺตโร คิชฺฌกูฏสฺส มคธานํ คิริพฺพเช ๑
ยโต จ อริยสจฺจานิ สมฺมปฺปญฺญาย ปสฺสติ
ทุกฺขํ ทุกฺขสมุปฺปาทํ ทุกฺขสฺส จ อติกฺกมํ
อริยญฺจฏฺฐงฺคิกํ มคฺคํ ทุกฺขูปสมคามินํ
สตฺตกฺขตฺตุปรมํ ๒ สนฺธาวิตฺวาน ปุคฺคโล
ทุกฺขสฺสนฺตกโร โหติ สพฺพสญฺโญชนกฺขยาติ ฯ ทสมํ ฯ
ปฐมวคฺโค ปฐโม ฯ
ตสฺส อุทฺทานํ
ติณกฏฺฐญฺจ ปฐวี อสฺสุ ขีรญฺจ ปพฺพตํ
สาสปา สาวโก คงฺคา ทณฺโฑ จ ปุคฺคเลน จาติ ฯ
________________
#๑ ยุ. คิริพฺพโช ฯ ๒ ม. ยุ. สสตฺตกฺขตฺตุํ ปรมํ ฯ