พระสุตันตปิฎกบาลี: 32/211/114
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส อปทานภาค ๑
ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม
ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา มหาปริวาโร เถโร อิมา คาถาโย
อภาสิตฺถาติ ฯ
มหาปริวารตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ
ทุติยํ สุมงฺคลตฺเถราปทานํ (๑๑๒)
[๑๑๔] อตฺถทสฺสี ชินวโร โลกเชฏฺโฐ นราสโภ
วิหารา อภินิกฺขมฺม ตฬากํ อุปสงฺกมิ ฯ
นฺหาตฺวา ปิตฺวา จ สมฺพุทฺโธ อุตฺตริเตฺวกจีวโร
อฏฺฐาสิ ภควา ตตฺถ วิโลเกนฺโต ทิโสทิสํ ฯ
ภวเน อุปวิฏฺโฐหํ อทฺทสํ โลกนายกํ
หฏฺโฐ หฏฺเฐน จิตฺเตน อปฺโปเฐสึ อหํ ตทา ฯ
สตรํสึว โชตนฺตํ ปภาสนฺตํว กญฺจนํ
นจฺเจ คีเต จ ยุตฺโตหํ ปญฺจงฺคตุริเยปิจ ฯ
ยํ ยํ โยนูปปชฺชามิ เทวตฺตํ อถ มานุสํ
สพฺเพ สตฺเต อภิโภมิ วิปุโล โหติ เม ยโส ฯ
นโม เต ปุริสาชญฺญ นโม เต ปุริสุตฺตม
อตฺตานํ โตสยิตฺวาน ปเร โตเสสิ ตฺวํ มุนิ ฯ