พระสุตันตปิฎกบาลี: 32/211/114

สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส อปทานภาค ๑
เล่ม 32
หน้า 211
ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา มหาปริวาโร เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ มหาปริวารตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ ทุติยํ สุมงฺคลตฺเถราปทานํ (๑๑๒)
[๑๑๔] อตฺถทสฺสี ชินวโร โลกเชฏฺโฐ นราสโภ วิหารา อภินิกฺขมฺม ตฬากํ อุปสงฺกมิ ฯ นฺหาตฺวา ปิตฺวา จ สมฺพุทฺโธ อุตฺตริเตฺวกจีวโร อฏฺฐาสิ ภควา ตตฺถ วิโลเกนฺโต ทิโสทิสํ ฯ ภวเน อุปวิฏฺโฐหํ อทฺทสํ โลกนายกํ หฏฺโฐ หฏฺเฐน จิตฺเตน อปฺโปเฐสึ อหํ ตทา ฯ สตรํสึว โชตนฺตํ ปภาสนฺตํว กญฺจนํ นจฺเจ คีเต จ ยุตฺโตหํ ปญฺจงฺคตุริเยปิจ ฯ ยํ ยํ โยนูปปชฺชามิ เทวตฺตํ อถ มานุสํ สพฺเพ สตฺเต อภิโภมิ วิปุโล โหติ เม ยโส ฯ นโม เต ปุริสาชญฺญ นโม เต ปุริสุตฺตม อตฺตานํ โตสยิตฺวาน ปเร โตเสสิ ตฺวํ มุนิ ฯ