พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/210/569 570 571 572
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
น อุปปชฺชตีติ ๑ สนฺตญฺจ ปนญฺญํ อุตฺตรึ นิสฺสรณํ นตฺถญฺญํ
อุตฺตรึ นิสฺสรณนฺติ วกฺขตีติ ฯ
[๕๖๙] ทฺวาสตฺตติ โคตม ปุญฺญกมฺมา
วสวตฺติโน ชาติชรํ อตีตา
อยมนฺติมา เวทคู พฺรหฺมุปปตฺติ
อสฺมาภิชปฺปนฺติ ชนา อเนกาติ ฯ
[๕๗๐] อปฺปํ หิ เอตํ น หิ ทีฆมายุํ ๒
ยํ ตฺวํ พก มญฺญสิ ทีฆมายุํ
สตํ สหสฺสาน นิรพฺพุทานํ
อายุํ ปชานามิ ตฺวาหํ พฺรเหฺมติ ฯ
[๕๗๑] อนนฺตทสฺสี ภควาหมสฺมิ
ชาติชรํ โสกมุปาติวตฺโต
กึ เม ปุราณํ วต สีลวตฺตํ
อาจิกฺขเมตํ ยมหํ วิชญฺญาติ ฯ
[๕๗๒] ยํ ตฺวํ อปาเยสิ พหู มนุสฺเส
ปิปาสิเต ฆมฺมนิ สมฺปเรเต
ตนฺเต ปุราณํ วต สีลวตฺตํ
สุตฺตปฺปพุทฺโธว อนุสฺสรามิ
ยํ เอณิกุลสฺมึ ชนตํ ๓ คหิตํ
อโมจยี คยฺหกํ นียมานํ
#๑ ม. ยุ. อิติสทฺโท นตฺถิ ฯ ๒ ม. ยุ. ทีฆมายุ ฯ ๓ ม. ยุ. ชนํ คหีตํ ฯ
