พระสุตันตปิฎกบาลี: 23/21/21      
      สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส สตฺตกอฏฺฐกนวกนิปาตา
      
      
     
 
    
        
          
            อานนฺท วชฺชีนํ ปาฏิกงฺขา โน ปริหานีติ ฯ
     อถ   โข   ภควา  วสฺสการํ  พฺราหฺมณํ  มคธมหามตฺตํ  อามนฺเตสิ
เอกมิทาหํ   พฺราหฺมณ   สมยํ   เวสาลิยํ   วิหรามิ  สารนฺทเท  เจติเย
ตตฺราหํ
 [๑] วชฺชีนํ อิเม สตฺต อปริหานิเย ธมฺเม เทเสมิ ๒ ยาวกีวญฺจ
พฺราหฺมณ   อิเม   สตฺต   อปริหานิยา   ธมฺมา  วชฺชีสุ  ฐสฺสนฺติ  อิเมสุ
จ   สตฺตสุ   อปริหานิเยสุ   ธมฺเมสุ   วชฺชี   สนฺทิสฺสิสฺสนฺติ   วุฑฺฒิเยว
พฺราหฺมณ  วชฺชีนํ  ปาฏิกงฺขา  โน  ปริหานีติ  ฯ  เอกเมเกนปิ โภ โคตม
อปริหานิเยน   ธมฺเมน  สมนฺนาคตานํ  วชฺชีนํ  วุฑฺฒิเยว  ปาฏิกงฺขา  โน
ปริหานิ   โก   ปน   วาโท   สตฺตหิ  อปริหานิเยหิ  ธมฺเมหิ  อกรณียา
จ   โภ   โคตม  วชฺชี  รญฺญา  มาคเธน  อชาตสตฺตุนา  เวเทหิปุตฺเตน
ยทิทํ    ยุทฺธสฺส    อญฺญตฺร   อุปลาปนาย   อญฺญตฺร   มิถุเภทา   หนฺท
จ   ทานิ   มยํ   โภ  โคตม  คจฺฉาม  พหุกิจฺจา  มยํ  พหุกรณียาติ  ฯ
ยสฺสทานิ  ตฺวํ  พฺราหฺมณ  กาลํ  มญฺญสีติ  ฯ  อถโข วสฺสกาโร พฺราหฺมโณ
มคธมหามตฺโต   ภควโต  ภาสิตํ  อภินนฺทิตฺวา  อนุโมทิตฺวา  อุฏฺฐายาสนา
ปกฺกามีติ ฯ
 [๒๑]  เอกํ  สมยํ  ภควา  ราชคเห  วิหรติ  คิชฺฌกูเฏ ปพฺพเต ฯ
ตตฺร   โข   ภควา  ภิกฺขู  อามนฺเตสิ  สตฺต  โว  ภิกฺขเว  อปริหานิเย
ธมฺเม   เทเสสฺสามิ   ตํ   สุณาถ   สาธุกํ  มนสิกโรถ  ภาสิสฺสามีติ  ฯ
เอวํ  ภนฺเตติ  โข  เต  ภิกฺขู  ภควโต  ปจฺจสฺโสสุํ  ฯ ภควา เอตทโวจ
กตเม   จ   ภิกฺขเว   สตฺต   อปริหานิยา  ธมฺมา  ยาวกีวญฺจ  ภิกฺขเว
#๑ ม. พฺราหฺมณ ฯ   ๒ ม. เทเสสึ ฯ