พระสุตันตปิฎกบาลี: 17/208/319      
      สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส ขนฺธวารวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            วา  โอฬาริกํ  วา  สุขุมํ  วา  หีนํ  วา  ปณีตํ  วา  ยํ  ทูเร  สนฺติเก
วา   สพฺพํ   วิญฺญาณํ   เนตํ   มม   เนโสหมสฺมิ   น  เมโส  อตฺตาติ
เอวเมตํ   ยถาภูตํ   สมฺมปฺปญฺญาย  ทิสฺวา  อนุปาทา  วิมุตฺโต  โหติ  ฯ
เอวํ  โข  กปฺป  ชานโต  เอวํ  ปสฺสโต  อิมสฺมิญฺจ  สวิญฺญาณเก  กาเย
พหิทฺธา   จ   สพฺพนิมิตฺเตสุ   อหงฺการมมงฺการมานาปคตํ   มานสํ  โหติ
วิธา สมติกฺกนฺตํ สนฺตํ สุวิมุตฺตนฺติ ฯ
			     ธมฺมกถิกวคฺโค สมตฺโต ฯ
				   ตสฺสุทฺทานํ
		  อวิชฺชวิชฺชา เทฺว กถิกา   พนฺธนา ปริมุจฺจิตา เทฺว
		  สญฺโญชนํ อุปาทานํ       สีลํ สุตวา เทฺว จ กปฺเปนาติ ๑ ฯ
				 ______________
#๑ สี. สีลวา เทฺว จ กปฺปินาติ ฯ