พระสุตันตปิฎกบาลี: 32/203/107
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส อปทานภาค ๑
เตน กมฺเมนหํ อชฺช อภิโภมิ นรามเร
ธาเรมิ อนฺติมํ เทหํ สมฺมาสมฺพุทฺธสาสเน ฯ
จตุนวุเต อิโต กปฺเป ยํ ปุปฺผมภิโรปยึ
ทุคฺคตึ นาภิชานามิ ปุปฺผปูชายิทํ ผลํ ฯ
สมนฺตคนฺธนามาสุํ เตรส จกฺกวตฺติโน
อิโต ปญฺจมเก กปฺเป จาตุรนฺตา คณาธิปา ฯ
ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม
ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ปทปูชโก เถโร อิมา คาถาโย
อภาสิตฺถาติ ฯ
ปทปูชกตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ
ปญฺจมํ มุฏฺฐิปุปฺผิยตฺเถราปทานํ (๑๐๕)
[๑๐๗] สุทสฺสโนติ นาเมน มาลากาโร อหํ ตทา
อทฺทสํ วิรชํ พุทฺธํ โลกเชฏฺฐํ นราสภํ ฯ
ชาติปุปฺผํ คเหตฺวาน ปูชยึ ปทุมุตฺตรํ
วิสุทฺธจกฺขุ สุมโน ทิพฺพจกฺขุํ สมชฺฌคํ ฯ
เอติสฺสา พุทฺธปูชาย จิตฺตสฺส ปณิธีหิ จ
กปฺปานํ สตสหสฺสํ ทุคฺคตึ นูปปชฺชหํ ฯ