ปญฺจมํ คนฺธมาลิยตฺเถราปทานํ (๙๕)

---

[๙๗] สิทฺธตฺถสฺส ภควโต คนฺธถูปํ อกาสหํ สุมเนหิ ปฏิจฺฉนฺนํ พุทฺธานุจฺฉวิกํ อหํ ฯ กญฺจนคฺฆิยสงฺกาสํ พุทฺธํ โลกคฺคนายกํ อินฺทีวรํว ชลิตํ อาทิตฺตํว หุตาสนํ พฺยคฺฆุสภํว ปวรํ อภิชาตํว เกสรึ นิสินฺนํ สมณานคฺคํ ภิกฺขุสงฺฆปุรกฺขตํ ฯ วนฺทิตฺวา สตฺถุโน ปาเท ปกฺกามึ อุตฺตรามุโข จตุนวุเต อิโต กปฺเป คนฺธมาลํ ยโต อทํ ฯ พุทฺเธ กตสฺส การสฺส ผเลนาหํ วิเสสโต ทุคฺคตึ นาภิชานามิ พุทฺธปูชายิทํ ผลํ ฯ จตฺตาฬีสมฺหิ เอกูเน กปฺเป อาสึสุ โสฬส เทวคนฺธสนามา เต ราชาโน จกฺกวตฺติโน ฯ ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา คนฺธมาลิโย เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ คนฺธมาลิยตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ