พระสุตันตปิฎกบาลี: 22/188/143
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส ปญฺจกฉกฺกนิปาตา
กถา อุทปาทิ ปญฺจนฺนํ รตนานํ ปาตุภาโว ทุลฺลโภ โลกสฺมึ
กตเมสํ ปญฺจนฺนํ หตฺถิรตนสฺส ปาตุภาโว ทุลฺลโภ โลกสฺมึ อสฺสรตนสฺส
ปาตุภาโว ทุลฺลโภ โลกสฺมึ มณิรตนสฺส ปาตุภาโว ทุลฺลโภ
โลกสฺมึ อิตฺถีรตนสฺส ปาตุภาโว ทุลฺลโภ โลกสฺมึ คหปติรตนสฺส
ปาตุภาโว ทุลฺลโภ โลกสฺมึ อิเมสํ ปญฺจนฺนํ รตนานํ ปาตุภาโว
ทุลฺลโภ โลกสฺมินฺติ ฯ อถโข เต ลิจฺฉวี มคฺเค ปุริสํ เปเสสุํ ๑ ยทา
ตฺวํ อมฺโภ ปุริส ปสฺเสยฺยาสิ ภควนฺตํ อาคจฺฉนฺตํ ๒ อถ อมฺหากํ
อาโรเจยฺยาสีติ ฯ อทฺทสา โข โส ปุริโส ภควนฺตํ ทูรโตว
อาคจฺฉนฺตํ ทิสฺวาน เยน เต ลิจฺฉวี เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา
เต ลิจฺฉวี เอตทโวจ อยํ โส ภควา อาคจฺฉติ ๓ อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ
ยสฺสทานิ กาลํ มญฺญถาติ ฯ อถโข เต ลิจฺฉวี เยน
ภควา เตนุปสงฺกมึสุ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ
อฏฺฐํสุ เอกมนฺตํ ฐิตา โข เต ลิจฺฉวี ภควนฺตํ เอตทโวจุํ
สาธุ ภนฺเต ภควา ๔ เยน สารนฺททํ เจติยํ เตนุปสงฺกมตุ อนุกมฺปํ
อุปาทายาติ ฯ อธิวาเสสิ ภควา ตุณฺหีภาเวน อถโข ภควา เยน
สารนฺททํ เจติยํ เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ปญฺญตฺเต อาสเน
นิสีทิ นิสชฺช โข ภควา เต ลิจฺฉวี เอตทโวจ กาย นุตฺถ ลิจฺฉวี
เอตรหิ กถาย สนฺนิสินฺนา กา จ ปน โว อนฺตรา กถา วิปฺปกตาติ ฯ
อิธ ภนฺเต อมฺหากํ สนฺนิสินฺนานํ สนฺนิปติตานํ อยมนฺตรา
กถา อุทปาทิ ปญฺจนฺนํ รตนานํ ปาตุภาโว ทุลฺลโภ โลกสฺมึ กตเมสํ
#๑ ม. ยุ. ฐเปสุํ ฯ ๒ ม. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ ๓ ม. คจฺฉติ ฯ ๔ ม. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ