พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/176/174
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
ตฺวํ ๑ ภทฺทาลีติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ ตตฺร ภทฺทาลิ กึ ๒ เหตุํ
ปจฺเจสีติ ฯ โส หิ นูนาหํ ภนฺเต ทีฆรตฺตํ สตฺถุ สาสเน
สิกฺขาย อปริปูรการี อโหสินฺติ ฯ น โข ภทฺทาลิ เอเสว เหตุ
เอส ปจฺจโย อปิจ เม ตฺวํ ภทฺทาลิ ทีฆรตฺตํ เจตสา เจโต
ปริจฺจ วิทิโต นวายํ ๓ โมฆปุริโส มยา ธมฺเม เทสิยมาเน อฏฺฐิกตฺวา
มนสิกตฺวา สพฺพเจตโส สมนฺนาหริตฺวา โอหิตโสโต ธมฺมํ
สุณาตีติ อปิจ เต อหํ ภทฺทาลิ อาชานียสุสูปมํ ธมฺมปริยายํ
เทสิสฺสามิ ตํ สุณาหิ สาธุกํ มนสิกโรหิ ภาสิสฺสามีติ ฯ เอวํ
ภนฺเตติ โข อายสฺมา ภทฺทาลิ ภควโต ปจฺจสฺโสสิ ฯ
[๑๗๔] ภควา เอตทโวจ เสยฺยถาปิ ภทฺทาลิ ทกฺโข อสฺสทมโก
ภทฺรํ อสฺสาชานียํ ลภิตฺวา ปฐเมเนว มุขาธาเน การณํ
กาเรติ ฯ ตสฺส มุขาธาเน การณํ การิยมานสฺส โหนฺติเยว
วิสูกายิตานิ วิเสวิตานิ วิปฺผนฺทิตานิ กานิจิ กานิจิ ยถาตํ อการิตปุพฺพํ
การณํ การิยมานสฺส ฯ โส อภิณฺหการณา อนุปุพฺพการณา
ตสฺมึ ฐาเน ปรินิพฺพายติ ฯ ยโต โข ภทฺทาลิ ภโทฺร
อสฺสาชานีโย อภิณฺหการณา อนุปุพฺพการณา ตสฺมึ ฐาเน ปรินิพฺพุโต
โหติ ตเมนํ อสฺสทมโก อุตฺตรึ การณํ กาเรติ
ยุคาธาเน ฯ ตสฺส ยุคาธาเน การณํ การิยมานสฺส โหนฺติเยว
วิสูกายิตานิ วิเสวิตานิ วิปฺผนฺทิตานิ กานิจิ กานิจิ ยถาตํ อการิตปุพฺพํ
การณํ การิยมานสฺส ฯ โส อภิณฺหการณา อนุปุพฺพการณา
#๑ ม. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ ๒ ม. ยุ. กํ ฯ ๓ ม. น จายํ ฯ