พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/174/171 172
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
[๑๗๑] อิธ ภทฺทาลิ เอกจฺโจ ภิกฺขุ สทฺธามตฺตเกน วหติ
เปมมตฺตเกน ฯ ตตฺร ภทฺทาลิ ภิกฺขูนํ เอวํ โหติ อยํ โข
อาวุโส ภิกฺขุ สทฺธามตฺตเกน วหติ เปมมตฺตเกน สเจ มยํ อิมํ
ภิกฺขุํ ปวยฺห ปวยฺห การณํ กาเรสฺสาม ๑ มา ยมฺปิสฺส ตํ
สทฺธามตฺตกํ เปมมตฺตกํ ตมฺหาปิ ปริหายีติ ฯ เสยฺยถาปิ ภทฺทาลิ
ปุริสสฺส เอกํ จกฺขุํ ๒ ตสฺส มิตฺตามจฺจา ญาติสาโลหิตา ตํ เอกํ
จกฺขุํ รกฺเขยฺยุํ มา ยมฺปิสฺส ตํ เอกํ จกฺขุํ ตมฺหาปิ ปริหายีติ
เอวเมว ๓ โข ๓ ภทฺทาลิ อิเธกจฺโจ ภิกฺขุ สทฺธามตฺตเกน วหติ
เปมมตฺตเกน ฯ ตตฺร ภทฺทาลิ ภิกฺขูนํ เอวํ โหติ อยํ โข
อาวุโส ภิกฺขุ สทฺธามตฺตเกน วหติ เปมมตฺตเกน สเจ ๕ มยํ
อิมํ ภิกฺขุํ ปวยฺห ปวยฺห การณํ กาเรสฺสาม ๖ มา ยมฺปิสฺส ตํ
สทฺธามตฺตกํ เปมมตฺตกํ ตมฺหาปิ ปริหายีติ ฯ อยํ โข ๗ ภทฺทาลิ
เหตุ อยํ ปจฺจโย เยนมิเธกจฺจํ ๘ ภิกฺขุํ ปวยฺห ปวยฺห การณํ
กาเรนฺติ อยํ ปน ภทฺทาลิ เหตุ อยํ ปจฺจโย เยนมิเธกจฺจํ ภิกฺขุํ
น ตถา ปวยฺห ปวยฺห การณํ กาเรนฺตีติ ๙ ฯ โก นุ โข ภนฺเต
เหตุ โก ปจฺจโย เยน ปุพฺเพ อปฺปตรานิ เจว สิกฺขาปทานิ
อเหสุํ พหุตรา จ ภิกฺขู อญฺญาย สณฺฐหึสุ โก ปน ภนฺเต
เหตุ โก ปจฺจโย เยเนตรหิ พหุตรานิ เจว สิกฺขาปทานิ อเหสุํ
อปฺปตรา จ ภิกฺขู อญฺญาย สณฺฐหนฺตีติ ฯ
[๑๗๒] เอวเญฺหตํ ภทฺทาลิ โหติ สตฺเตสุ หายมาเนสุ
#๑-๖ โป. ม. ยุ. กริสฺสาม ฯ ๒ โป. เอกจกฺขุ ฯ ๓ ม. เอวเมวํ ฯ
#๔-๗ ม. โขติ สทฺโท นตฺถิ ฯ ๕ โป. สพฺเพ ฯ
#๘ ม. เยนมิเธกจฺเจ ภิกฺขู ตถา ตถา ปสยฺห ปสุยฺห การณํ
#กโรนฺตีติ ฯ ๙ โป. เยนปิ อิเธกจฺเจ ภิกฺขู ตถา ปวยฺห การณํ กาเรนฺตีติ ฯ