พระสุตันตปิฎกบาลี: 18/173/239 240      
      สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สฬายตนวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            อทุกฺขมสุขํ   วา   ตมฺปิ   ทุกฺขํ   ตสฺส   ปริญฺญาย   ภควติ  พฺรหฺมจริยํ
วุสฺสติ  ฯ  อิทํ  โข  อาวุโส  ทุกฺขสฺส  ๑  ปริญฺญาย  ภควติ พฺรหฺมจริยํ
วุสฺสตีติ   ฯ   เอวํ   ปุฏฺฐา   ตุเมฺห   ภิกฺขเว   เตสํ   อญฺญติตฺถิยานํ
ปริพฺพาชกานํ เอวํ พฺยากเรยฺยาถาติ ฯ สตฺตมํ ฯ
 [๒๓๙]   อตฺถิ  นุ  โข  ภิกฺขเว  ปริยาโย  ยํ  ปริยายํ  อาคมฺม
ภิกฺขุ    อญฺญเตฺรว    สทฺธาย   อญฺญตฺร   รุจิยา   อญฺญตฺร   อนุสฺสวา
อญฺญตฺร    อาการปริวิตกฺกา    อญฺญตฺร    ทิฏฺฐินิชฺฌานกฺขนฺติยา    อญฺญํ
พฺยากเรยฺย   ขีณา   ชาติ   วุสิตํ   พฺรหฺมจริยํ   กตํ   กรณียํ   นาปรํ
อิตฺถตฺตายาติ   ปชานาตีติ   ๒   ฯ   ภควํมูลกา   โน  ภนฺเต  ธมฺมา
ภควํเนตฺติกา  ภควํปฏิสรณา  ฯ  สาธุ  วต  ภนฺเต  ภควนฺตํเยว  ปฏิภาตุ
เอตสฺส   ภาสิตสฺส   อตฺโถ   ภควโต   สุตฺวา  ภิกฺขู  ธาเรสฺสนฺตีติ  ฯ๔
เตนหิ   ภิกฺขเว   สุณาถ   สาธุกํ   มนสิกโรถ   ภาสิสฺสามีติ  ฯ  เอวํ
ภนฺเตติ   โข   เต   ภิกฺขู  ภควโต  ปจฺจสฺโสสุํ  ฯ  ภควา  เอตทโวจ
อตฺถิ   ภิกฺขเว   ปริยาโย   ยํ   ปริยายํ   อาคมฺม   ภิกฺขุ  อญฺญเตฺรว
สทฺธาย   อญฺญตฺร  รุจิยา  อญฺญตฺร  อนุสฺสวา  อญฺญตฺร  อาการปริวิตกฺกา
อญฺญตฺร         ทิฏฺฐินิชฺฌานกฺขนฺติยา        อญฺญํ        พฺยากเรยฺย
ขีณา   ชาติ   วุสิตํ   พฺรหฺมจริยํ   กตํ   กรณียํ   นาปรํ  อิตฺถตฺตายาติ
ปชานาตีติ ฯ
 [๒๔๐]   กตโม   จ   ภิกฺขเว   ปริยาโย  ยํ  ปริยายํ  อาคมฺม
ภิกฺขุ    อญฺญเตฺรว    สทฺธาย   ฯเปฯ   อญฺญตฺร   ทิฏฺฐินิชฺฌานกฺขนฺติยา
#๑ ม. ยุ. ทุกฺขํ ยสฺส ฯ  ๒ ม. ปชานามีติ ฯ เอวมุปริปิ ฯ