พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/171/169

สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
เล่ม 13
หน้า 171
วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ กตํ กรณียํ นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ ปชานาติ ตํ กิสฺส เหตุ เอวเญฺหตํ ภทฺทาลิ โหติ ยถาตํ สตฺถุ สาสเน สิกฺขาย ปริปูรการิสฺสาติ ฯ เอวํ วุตฺเต อายสฺมา ภทฺทาลิ ภควนฺตํ เอตทโวจ โก นุ โข ภนฺเต เหตุ โก ปจฺจโย เยนมิเธกจฺจํ ภิกฺขุํ ปวยฺห ๑ ปวยฺห การณํ กโรนฺติ โก ปน ภนฺเต เหตุ โก ปจฺจโย เยนมิเธกจฺจํ ภิกฺขุํ โน ตถา ๒ ปวยฺห ปวยฺห การณํ กโรนฺตีติ ฯ
[๑๖๙] อิธ ภทฺทาลิ เอกจฺโจ ภิกฺขุ อภิณฺหาปตฺติโก โหติ อาปตฺติพหุโล โส ภิกฺขูหิ วุจฺจมาโน อญฺเญนญฺญํ ปฏิจรติ พหิทฺธา กถํ อปนาเมติ โกปญฺจ โทสญฺจ อปฺปจฺจยญฺจ ปาตุกโรติ น สมฺมา วตฺตติ น โลมํ ปาเตติ น นิตฺถารํ วตฺตติ เยน สงฺโฆ อตฺตมโน โหติ ตํ กโรมีติ นาห ๓ ฯ ตตฺร ภทฺทาลิ ภิกฺขูนํ เอวํ โหติ อยํ โข อาวุโส ภิกฺขุ อภิณฺหาปตฺติโก อาปตฺติพหุโล โส ภิกฺขูหิ วุจฺจมาโน อญฺเญนญฺญํ ปฏิจรติ พหิทฺธา กถํ อปนาเมติ โกปญฺจ โทสญฺจ อปฺปจฺจยญฺจ ปาตุกโรติ น สมฺมา วตฺตติ น โลมํ ปาเตติ น นิตฺถารํ วตฺตติ เยน สงฺโฆ อตฺตมโน โหติ ตํ กโรมีติ นาห สาธุ วตายสฺมนฺโต อิมสฺส ภิกฺขุโน ตถา ตถา อุปปริกฺขถ ยถยิทํ ๓ อธิกรณํ น ๕ ขิปฺปเมว วูปสมฺเมยฺยาติ ฯ ตสฺส โข เอวํ ภทฺทาลิ ภิกฺขุโน #๑ ม. ปสยฺห ปสยฺห ฯ อปรํปิ อีทิสเมว ฯ ๒ ม. ตถา ตถา ฯ ๓ โป. อาหาติ #สพฺพตฺถ ทิสฺสติ ฯ ๔ สี. ยุ. ยถาสฺสิทํ ฯ ๕ ม. นกาโร นตฺถิ ฯ