พระสุตันตปิฎกบาลี: 12/161/186      
      สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มูลปณฺณาสก
      
      
     
 
    
        
          
            เอวเมวสฺสุ     เม     สีสจฺฉวิ     สํผุสิตา     โหติ     สมฺมิลาตา
ตาเยวปฺปาหารตาย    ฯ    โส    โข    อหํ   สารีปุตฺต   อุทรจฺฉวึ
ปริมสิสฺสามีติ       ปิฏฺฐิกณฺฏกํเยว       ปริคฺคณฺหามิ       ปิฏฺฐิกณฺฏกํ
ปริมสิสฺสามีติ    อุทรจฺฉวึเยว   ปริคฺคณฺหามิ   ยาวสฺสุ   เม   สารีปุตฺต
อุทรจฺฉวิ   ปิฏฺฐิกณฺฏกํ  อลฺลีนา  โหติ  ตาเยวปฺปาหารตาย  ฯ  โส  โข
อหํ   สารีปุตฺต   วจฺจํ  วา  มุตฺตํ  วา  กริสฺสามีติ  ตตุเถว   อวกุชฺโช
ปปตามิ   ตาเยวปฺปาหารตาย   ฯ   โส   โข   อหํ  สารีปุตฺต  ตเมว
กายํ   อสฺสาเสนฺโต   ปาณินา   คตฺตานิ   อโนมชฺชามิ  ฯ  ตสฺส  มยฺหํ
สารีปุตฺต   ปาณินา   คตฺตานิ  อโนมชฺชโต  ปูติมูลานิ  โลมานิ  กายสฺมา
ปปตนฺติ ตาเยวปฺปาหารตาย ฯ
 [๑๘๖]   สนฺติ   โข   ปน   สารีปุตฺต   เอเก   สมณพฺราหฺมณา
เอวํวาทิโน   เอวํทิฏฺฐิโน   อาหาเรน   สุทฺธีติ   ฯ   เต   เอวมาหํสุ
มุคฺเคหิ    ยาเปม    ฯเปฯ    ติเลหิ    ยาเปม   ฯเปฯ   ตณฺฑุเลหิ
ยาเปมาติ    ฯ    เต   ตณฺฑุลมฺปิ   ขาทนฺติ   ตณฺฑุลจุณฺณมฺปิ   ขาทนฺติ
ตณฺฑุโลทกมฺปิ    ปิวนฺติ    อเนกวิหิตมฺปิ    ตณฺฑุลวิกตึ   ปริภุญฺชนฺติ   ฯ
อภิชานามิ  โข  ปนาหํ  สารีปุตฺต  เอกํเยว  ตณฺฑุลํ  อาหารํ อาหริตา ฯ
สิยา   โข   ปน   เต  สารีปุตฺต  เอวมสฺส  มหา  นูน  เตน  สมเยน
ตณฺฑุโล   อโหสีติ   ฯ   น   โข  ปเนตํ  สารีปุตฺต  เอวํ  ทฏฺฐพฺพํ  ฯ
ตทาปิ   เอตปรโมเยว   ตณฺฑุโล  อโหสิ  เสยฺยถาปิ  เอตรหิ  ฯ  ตสฺส
มยฺหํ     สารีปุตฺต     เอกํเยว     ตณฺฑุลํ    อาหารํ    อาหารยโต