พระสุตันตปิฎกบาลี: 18/157/213      
      สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สฬายตนวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
                                เทวทหวคฺโค จตุตฺโถ
 [๒๑๓]   เอกํ  สมยํ  ภควา  สกฺเยสุ  ๑  วิหรติ  เทวทหนฺนาม
สกฺยานํ  ๒  นิคโม  ฯ  ตตฺร  โข  ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ นาหํ ภิกฺขเว
สพฺเพสญฺเญว    ภิกฺขูนํ    ฉสุ   ผสฺสายตเนสุ   อปฺปมาเทน   กรณียนฺติ
วทามิ   ฯ   น   จ   ปนาหํ   ภิกฺขเว   สพฺเพสญฺเญว   ภิกฺขูนํ   ฉสุ
ผสฺสายตเนสุ   นาปฺปมาเทน   กรณียนฺติ   วทามิ  ฯ  เย  เต  ภิกฺขเว
ภิกฺขู    อรหนฺโต    ขีณาสวา    วุสิตวนฺโต   กตกรณียา   โอหิตภารา
อนุปฺปตฺตสทตฺถา      ปริกฺขีณภวสญฺโญชนา      สมฺมทญฺญา      วิมุตฺตา
เตสาหํ   ภิกฺขเว   ภิกฺขูนํ   ฉสุ  ผสฺสายตเนสุ  นาปฺปมาเทน  กรณียนฺติ
วทามิ  ฯ  ตํ  กิสฺส  เหตุ  ฯ กถนฺเตสํ ๓ อปฺปมาเทน อภพฺพา เตน ๔
ปมชฺชิตุํ  ฯ  เย  จ  โข  เต  ภิกฺขเว  ภิกฺขู  เสขา ๕ อปฺปตฺตมานสา
อนุตฺตรํ  โยคกฺเขมํ  ปตฺถยมานาว  ๖  วิหรนฺติ ฯ เตสาหํ ภิกฺขเว ภิกฺขูนํ
ฉสุ   ผสฺสายตเนสุ   อปฺปมาเทน   กรณียนฺติ   วทามิ   ฯ   ตํ   กิสฺส
เหตุ   ฯ  สนฺติ  ภิกฺขเว  จกฺขุวิญฺเญยฺยา  รูปา  มโนรมาปิ  อมโนรมาปิ
ตฺยาสฺส    ผุสฺส    ผุสฺส   จิตฺตํ   น   ปริยาทาย   ติฏฺฐนฺติ   เจตโส
อปริยาทานา    อารทฺธํ    โหติ    วิริยํ    อสลฺลีนํ   อุปฏฺฐิตา   สติ
อปฺปมุฏฺฐา  ๗  ปสฺสทฺโธ  กาโย  อสารทฺโธ  สมาหิตํ  จิตฺตํ  เอกคฺคํ ฯ
อิมํ    ขฺวาหํ    ภิกฺขเว   อปฺปมาทผลํ   สมฺปสฺสมาโน   เตสํ   ภิกฺขูนํ
#๑ ม. ยุ. สกฺเกสุ ฯ ๒ ยุ. สกฺกานํ นิคเม ฯ ๓ ม. ยุ. กตํ ฯ ๔ เต ฯ
#๕ เสกฺขาติ วา ปาโฐ ฯ   ๖ ม. ยุ. วสทฺโท นตฺถิ ฯ ๗ ม. ยุ. อสมฺมุฏฺฐา ฯ
#เอวมุปริปิ ฯ