พระสุตันตปิฎกบาลี: 18/155/212      
      สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สฬายตนวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            อายสฺมนฺตํ    อุทายึ    ปณีเตน    ขาทนีเยน    โภชนีเยน    สหตฺถา
สนฺตปฺเปสิ   สมฺปวาเรสิ   ฯ   อถ   โข  เวรหญฺจานิโคตฺตา  พฺราหฺมณี
อายสฺมนฺตํ    อุทายึ   ภุตฺตาวึ   โอนีตปตฺตปาณึ   ปาทุกา   โอโรหิตฺวา
นีเจ   อาสเน  นิสีทิตฺวา  สีสํ  วิวริตฺวา  อายสฺมนฺตํ  อุทายึ  เอตทโวจ
กิสฺมึ   นุ   โข   ภนฺเต   สติ   อรหนฺโต   สุขทุกฺขํ  ปญฺญเปนฺติ  กิสฺมึ
อสติ อรหนฺโต สุขทุกฺขํ น ปญฺญเปนฺตีติ ฯ
 [๒๑๒]   จกฺขุสฺมึ  โข  ภคินิ  สติ  อรหนฺโต  สุขทุกฺขํ  ปญฺญเปนฺติ
จกฺขุสฺมึ   อสติ   อรหนฺโต   สุขทุกฺขํ   น   ปญฺญเปนฺติ  ฯเปฯ  ชิวฺหาย
สติ    อรหนฺโต    สุขทุกฺขํ    ปญฺญเปนฺติ   ชิวฺหาย   อสติ   อรหนฺโต
สุขทุกฺขํ   น   ปญฺญเปนฺติ   ฯเปฯ   มนสฺมึ   สติ   อรหนฺโต   สุขทุกฺขํ
ปญฺญเปนฺติ   มนสฺมึ   อสติ   อรหนฺโต   สุขทุกฺขํ   น   ปญฺญเปนฺตีติ  ฯ
เอวํ    วุตฺเต    เวรหญฺจานิโคตฺตา    พฺราหฺมณี   อายสฺมนฺตํ   อุทายึ
เอตทโวจ   อภิกฺกนฺตํ   ภนฺเต   อภิกฺกนฺตํ   ภนฺเต   เสยฺยถาปิ  ภนฺเต
นิกฺกุชฺชิตํ   วา   อุกฺกุชฺเชยฺย   ปฏิจฺฉนฺนํ   วา  วิวเรยฺย  มูฬฺหสฺส  วา
มคฺคํ   อาจิกฺเขยฺย  อนฺธกาเร  วา  เตลปฺปชฺโชตํ  ธาเรยฺย  จกฺขุมนฺโต
รูปานิ   ทกฺขนฺตีติ   ฯ   เอวเมวํ   อยฺเยน  อุทายินา  อเนกปริยาเยน
ธมฺโม  ปกาสิโต  ฯ  เอสาหํ  ภนฺเต  ๑  อุทายิ ตํ ภวนฺตํ สรณํ คจฺฉามิ
ธมฺมญฺจ   ภิกฺขุสงฺฆญฺจ   อุปาสิกํ  มํ  อยฺโย  อุทายิ  ธาเรตุ  อชฺชตคฺเค
ปาณุเปตํ สรณงฺคตนฺติ ฯ ทสมํ ฯ
				คหปติวคฺโค ตติโย ฯ
#๑ ม. ยุ. อยฺย ฯ