พระสุตันตปิฎกบาลี: 16/155/298 299 300 301 302
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส นิทานวคฺโค
[๒๙๘] อปิ นุ ตฺวํ สุสิม เอวํ ชานนฺโต เอวํ ปสฺสนฺโต
ปรสตฺตานํ ปรปุคฺคลานํ เจตสา เจโต ปริจฺจ ชานาสิ สราคํ
วา จิตฺตํ สราคํ จิตฺตนฺติ ปชานาสิ ฯเปฯ อวิมุตฺตํ วา จิตฺตํ
อวิมุตฺตํ จิตฺตนฺติ ปชานาสีติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ
[๒๙๙] อปิ นุ ตฺวํ สุสิม เอวํ ชานนฺโต เอวํ ปสฺสนฺโต
อเนกวิหิตํ ปุพฺเพนิวาสํ อนุสฺสรสิ เสยฺยถีทํ เอกมฺปิ ชาตึ ฯเปฯ
อิติ สาการํ สอุทฺเทสํ อเนกวิหิตํ ปุพฺเพนิวาสํ อนุสฺสรสีติ ฯ
โน เหตํ ภนฺเต ฯ
[๓๐๐] อปิ นุ ตฺวํ สุสิม เอวํ ชานนฺโต เอวํ ปสฺสนฺโต ทิพฺเพน
จกฺขุนา วิสุทฺเธน อติกฺกนฺตมานุสเกน สตฺเต ปสฺสสิ จวมาเน ฯเปฯ
ยถากมฺมูปเค สตฺเต ปชานาสีติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ
[๓๐๑] อปิ นุ ตฺวํ สุสิม เอวํ ชานนฺโต เอวํ ปสฺสนฺโต เย
เต สนฺตา วิโมกฺขา อติกฺกมฺม รูเป อารุปฺปา เต กาเยน ผุสิตฺวา
วิหรสีติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ
[๓๐๒] เอตฺถทานิ สุสิม อิทญฺจ เวยฺยากรณํ อิเมสญฺจ ธมฺมานํ
อสมาปตฺติ อิทํ โน สุสิม กถนฺติ ฯ อถ โข อายสฺมา สุสิโม
ภควโต ปาเทสุ สิรสา นิปติตฺวา ภควนฺตํ เอตทโวจ อจฺจโย
มํ ภนฺเต อจฺจคมา ยถาพาลํ ยถามูฬฺหํ ยถาอกุสลํ ยฺวาหํ เอวํ
สฺวากฺขาเต ธมฺมวินเย ธมฺมตฺเถนโก ปพฺพชิโต ตสฺส เม ภนฺเต
ภควา อจฺจยํ อจฺจยโต ปฏิคฺคณฺหาตุ อายตึ สํวรายาติ ฯ