พระสุตันตปิฎกบาลี: 16/151/290 291
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส นิทานวคฺโค
ภาสิตสฺส วิตฺถาเรน อตฺถํ อาชาเนยฺยนฺติ ฯ อาชาเนยฺยาสิ วา
ตฺวํ อาวุโส สุสิม น วา ตฺวํ อาชาเนยฺยาสิ อถ โข ปญฺญาวิมุตฺตา
มยนฺติ ฯ
[๒๙๐] อถ โข อายสฺมา สุสิโม อุฏฺฐายาสนา เยน ภควา
เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ
เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข อายสฺมา สุสิโม ยาวตโก เตหิ ภิกฺขูหิ
สทฺธึ อโหสิ กถาสลฺลาโป ตํ สพฺพํ ภควโต อาโรเจสิ ฯ ปุพฺเพ
โข สุสิม ธมฺมฏฺฐิติญาณํ ปจฺฉา นิพฺพาเน ญาณนฺติ ฯ น
ขฺวาหํ ภนฺเต อิมสฺส ภควตา ๑ สงฺขิตฺเตน ภาสิตสฺส วิตฺถาเรน อตฺถํ
อาชานามิ สาธุ เม ภนฺเต ภควา ตถา ภาสตุ ยถาหํ อิมสฺส
ภควตา ๑ สงฺขิตฺเตน ภาสิตสฺส วิตฺถาเรน อตฺถํ อาชาเนยฺยนฺติ ฯ
[๒๙๑] อาชาเนยฺยาสิ วา สุสิม น วา ตฺวํ อาชาเนยฺยาสิ
อถ โข ธมฺมฏฺฐิติญาณํ ปุพฺเพ ปจฺฉา นิพฺพาเน ญาณํ ฯ ตํ
กึ มญฺญสิ สุสิม รูปํ นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วาติ ฯ อนิจฺจํ ภนฺเต ฯ
ยํ ปนานิจฺจํ ทุกฺขํ วา ตํ สุขํ วาติ ฯ ทุกฺขํ ภนฺเต ฯ ยํ
ปนานิจฺจํ ทุกฺขํ วิปริณามธมฺมํ กลฺลํ นุ ตํ สมนุปสฺสิตุํ เอตํ
มม เอโสหมสฺมิ เอโส เม อตฺตาติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ เวทนา
นิจฺจา วา อนิจฺจา วาติ ฯ อนิจฺจา ภนฺเต ฯ ยํ ปนานิจฺจํ
ทุกฺขํ วา ตํ สุขํ วาติ ฯ ทุกฺขํ ภนฺเต ฯ ยํ ปนานิจฺจํ ทุกฺขํ
วิปริณามธมฺมํ กลฺลํ นุ ตํ สมนุปสฺสิตุํ เอตํ มม เอโสหมสฺมิ
#๑ ยุ. ภควโต ฯ