พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/149/150

สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
เล่ม 13
หน้า 149
วิทฺโธ ยทิ วา อกฺกสฺส ยทิ วา สณฺฐสฺส ยทิ วา นหารุสฺส ยทิ วา มรุวาย ยทิ วา ขีรปณฺณิโนติ ฯ โส เอวํ วเทยฺย น ตาวาหํ อิมํ สลฺลํ อาหริสฺสามิ ยาว น ตํ กณฺฑํ ชานามิ เยนมฺหิ วิทฺโธ ยทิ วา คจฺฉํ ๑ ยทิ วา โรปิมนฺติ ฯ โส เอวํ วเทยฺย น ตาวาหํ อิมํ สลฺลํ อาหริสฺสามิ ยาว น ตํ กณฺฑํ ชานามิ เยนมฺหิ วิทฺโธ ยสฺส ปตฺเตหิ วาชิตํ ยทิ วา คิชฺฌสฺส ยทิ วา กงฺขสฺส ๒ ยทิ วา กุลลสฺส ยทิ วา โมรสฺส ยทิ วา สิถิลหนุโนติ ฯ โส เอวํ วเทยฺย น ตาวาหํ อิมํ สลฺลํ อาหริสฺสามิ ยาว น ตํ กณฺฑํ ชานามิ เยนมฺหิ วิทฺโธ ยสฺส นหารุนา ปริกฺขิตฺตํ ยทิ วา ควสฺส ๓ ยทิ วา มหิสสฺส ๓ ยทิ วา โรรุวสฺส ๕ ยทิ วา เสมฺหารสฺสาติ ฯ โส เอวํ วเทยฺย น ตาวาหํ อิมํ สลฺลํ อาหริสฺสามิ ยาว น ตํ กณฺฑํ ชานามิ เยนมฺหิ วิทฺโธ ยทิ วา สลฺลํ ยทิ วา ขุรปฺปํ ยทิ วา เวกณฺณํ ๖ ยทิ วา นาราจํ ยทิ วา วจฺฉทนฺตํ ยทิ วา กรวีรปตฺตนฺติ ๗ อญฺญาตเมว ตํ มาลุงฺกฺยปุตฺต เตน ปุริเสน อสฺส อถ โข ๘ โส ปุริโส กาลํ กเรยฺย ฯ เอวเมว โข มาลุงฺกฺยปุตฺต โย เอวํ วเทยฺย น ตาวาหํ ภควติ พฺรหฺมจริยํ จริสฺสามิ ยาว ตํ ๙ เม ภควา น พฺยากริสฺสติ สสฺสโต โลโกติ วา อสสฺสโต #๑ ม. เอวํ ฯ สี. ยุ. กจฺฉํ ฯ ๒ ยุ. กงฺกสฺส. ๓ สี. ยุ. เอวํ ฯ #ม. มิคสฺส ฯ ๔ ม. มหึสสฺส ฯ ๕ ม. เภรวสฺส ฯ ๖ สี. ยุ. #เวกณฺฑํ ฯ เอตฺถนฺตเร ยทิวา ควนฺติ อตฺถิ ฯ ๗ ม. กรจิรปตฺตนฺติ ฯ #๘ ม. ยุ. อยํ สทฺโท นตฺถิ ฯ ๙ ม. ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ