พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/149/150
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
วิทฺโธ ยทิ วา อกฺกสฺส ยทิ วา สณฺฐสฺส ยทิ วา นหารุสฺส
ยทิ วา มรุวาย ยทิ วา ขีรปณฺณิโนติ ฯ โส เอวํ วเทยฺย
น ตาวาหํ อิมํ สลฺลํ อาหริสฺสามิ ยาว น ตํ กณฺฑํ ชานามิ
เยนมฺหิ วิทฺโธ ยทิ วา คจฺฉํ ๑ ยทิ วา โรปิมนฺติ ฯ โส เอวํ
วเทยฺย น ตาวาหํ อิมํ สลฺลํ อาหริสฺสามิ ยาว น ตํ กณฺฑํ
ชานามิ เยนมฺหิ วิทฺโธ ยสฺส ปตฺเตหิ วาชิตํ ยทิ วา คิชฺฌสฺส
ยทิ วา กงฺขสฺส ๒ ยทิ วา กุลลสฺส ยทิ วา โมรสฺส ยทิ วา
สิถิลหนุโนติ ฯ โส เอวํ วเทยฺย น ตาวาหํ อิมํ สลฺลํ
อาหริสฺสามิ ยาว น ตํ กณฺฑํ ชานามิ เยนมฺหิ วิทฺโธ ยสฺส
นหารุนา ปริกฺขิตฺตํ ยทิ วา ควสฺส ๓ ยทิ วา มหิสสฺส ๓ ยทิ วา
โรรุวสฺส ๕ ยทิ วา เสมฺหารสฺสาติ ฯ โส เอวํ วเทยฺย น
ตาวาหํ อิมํ สลฺลํ อาหริสฺสามิ ยาว น ตํ กณฺฑํ ชานามิ
เยนมฺหิ วิทฺโธ ยทิ วา สลฺลํ ยทิ วา ขุรปฺปํ ยทิ วา เวกณฺณํ ๖
ยทิ วา นาราจํ ยทิ วา วจฺฉทนฺตํ ยทิ วา กรวีรปตฺตนฺติ ๗
อญฺญาตเมว ตํ มาลุงฺกฺยปุตฺต เตน ปุริเสน อสฺส อถ โข ๘
โส ปุริโส กาลํ กเรยฺย ฯ เอวเมว โข มาลุงฺกฺยปุตฺต โย เอวํ
วเทยฺย น ตาวาหํ ภควติ พฺรหฺมจริยํ จริสฺสามิ ยาว ตํ ๙ เม
ภควา น พฺยากริสฺสติ สสฺสโต โลโกติ วา อสสฺสโต
#๑ ม. เอวํ ฯ สี. ยุ. กจฺฉํ ฯ ๒ ยุ. กงฺกสฺส. ๓ สี. ยุ. เอวํ ฯ
#ม. มิคสฺส ฯ ๔ ม. มหึสสฺส ฯ ๕ ม. เภรวสฺส ฯ ๖ สี. ยุ.
#เวกณฺฑํ ฯ เอตฺถนฺตเร ยทิวา ควนฺติ อตฺถิ ฯ ๗ ม. กรจิรปตฺตนฺติ ฯ
#๘ ม. ยุ. อยํ สทฺโท นตฺถิ ฯ ๙ ม. ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ