พระสุตันตปิฎกบาลี: 16/147/281 282 283
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส นิทานวคฺโค
[๒๘๑] อถ โข อายสฺมา อานนฺโท สุสิมํ ปริพฺพาชกํ อาทาย
เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา
เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข อายสฺมา อานนฺโท
ภควนฺตํ เอตทโวจ อยํ ภนฺเต สุสิโม ปริพฺพาชโก เอวมาห
อิจฺฉามหํ อาวุโส อานนฺท อิมสฺมึ ธมฺมวินเย พฺรหฺมจริยํ จริตุนฺติ ฯ
เตนหานนฺท สุสิมํ ปพฺพาเชถาติ ฯ อลตฺถ โข สุสิโม ปริพฺพาชโก
ภควโต สนฺติเก ปพฺพชฺชํ อลตฺถูปสมฺปทํ ฯ
[๒๘๒] เตน โข ปน สมเยน สมฺพหุเลหิ กิร ๑ ภิกฺขูหิ ภควโต
สนฺติเก อญฺญา พฺยากตา โหติ ขีณา ชาติ วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ
กตํ กรณียํ นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ ปชานามาติ ฯ อสฺโสสิ โข๓
อายสฺมา สุสิโม สมฺพหุเลหิ กิร ภิกฺขูหิ ภควโต สนฺติเก อญฺญา
พฺยากตา ขีณา ชาติ วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ กตํ กรณียํ นาปรํ
อิตฺถตฺตายาติ ปชานามาติ ฯ อถ โข อายสฺมา สุสิโม เยน เต
ภิกฺขู เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา เตหิ ภิกฺขูหิ สทฺธึ สมฺโมทิ
สมฺโมทนียํ กถํ สาราณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ เอกมนฺตํ
นิสินฺโน โข อายสฺมา สุสิโม เต ภิกฺขู เอตทโวจ สจฺจํ กิร
อายสฺมนฺเตหิ ภควโต สนฺติเก อญฺญา พฺยากตา ขีณา ชาติ
วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ กตํ กรณียํ นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ ปชานามาติ ฯ
เอวมาวุโสติ ฯ
[๒๘๓] อปิ นุ ๒ ตุเมฺห อายสฺมนฺโต เอวํ ชานนฺตา เอวํ
#๑ ม. ยุ. กิรสทฺโท นตฺถิ ฯ ๒ ม. ยุ. ปน ฯ เอวมุปริปิ ฯ