พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/146/411 412
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
ตญฺหิสฺส ตชฺชิตํ ๑ โหติ เทวสฺเสว ปวสฺสโต
สา ปุญฺญธารา วิปุลา ทาตารํ อภิวสฺสตีติ ฯ
ปญฺจมํ ปพฺพโตปมสุตฺตํ
[๔๑๑] สาวตฺถีนิทานํ ฯ อถ โข ราชา ปเสนทิโกสโล
ทิวาทิวสฺส เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา
เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข ราชานํ ปเสนทิโกสลํ
ภควา เอตทโวจ หนฺท กุโต นุ ตฺวํ มหาราช อาคจฺฉสิ
ทิวาทิวสฺสาติ ฯ ยานิ ตานิ ภนฺเต รญฺญํ ขตฺติยานํ มุทฺธาวสิตฺตานํ
อิสฺสริยมทมตฺตานํ กามเคธปริยุฏฺฐิตานํ ชนปทตฺถาวริยปฺปตฺตานํ
มหนฺตํ ปฐวีมณฺฑลํ อภิวิชิย อชฺฌาวสนฺตานํ ราชกรณียานิ
ภวนฺติ เตสฺวาหํ ๒ เอตรหิ อุสฺสุกฺกํ อาปนฺโนติ ฯ
[๔๑๒] ตํ กึ มญฺญสิ มหาราช อิธ เต ปุริโส อาคจฺเฉยฺย
ปุรตฺถิมาย ทิสาย สทฺธายิโก ปจฺจยิโก โส ตํ อุปสงฺกมิตฺวา
เอวํ วเทยฺย ยคฺเฆ มหาราช ชาเนยฺย ๓ อหํ อาคจฺฉามิ ปุรตฺถิมาย
ทิสาย ตตฺถทฺทสํ มหนฺตํ ปพฺพตํ อพฺภสมํ สพฺเพ ปาเณ
นิปฺโปเถนฺโต ๔ อาคจฺฉติ ยนฺเต มหาราช กรณียํ ตํ กโรหีติ ฯ
อถ ทุติโย ปุริโส อาคจฺเฉยฺย ทกฺขิณาย ทิสาย ฯเปฯ อถ
ตติโย ปุริโส อาคจฺเฉยฺย ปจฺฉิมาย ทิสาย ฯเปฯ อถ จตุตฺโถ
ปุริโส อาคจฺเฉยฺย อุตฺตราย ทิสาย สทฺธายิโก ปจฺจยิโก โส
#๑ โป. ม. ยุ. คชฺชิตํ ฯ ๒ ม. เตสุ ขฺวาหํ ฯ ๓ ม. ยุ. ชาเนยฺยาสิ ฯ ๔ สี. ยุ.
#นิปุโผเฏนฺโต ฯ ม. นิปฺโผเถนุโต ฯ