พระสุตันตปิฎกบาลี: 20/144/456 457
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส เอกทุกติกนิปาตา
รตฺติยา มชฺฌิมํ ยามํ ทกฺขิเณน ปสฺเสน สีหเสยฺยํ กปฺเปติ ปาเทน ๑
ปาทํ อจฺจาธาย สโต สมฺปชาโน อุฏฺฐานสญฺญํ มนสิกริตฺวา รตฺติยา
ปจฺฉิมํ ยามํ ปจฺจุฏฺฐาย จงฺกเมน นิสชฺชาย อาวรณิเยหิ ธมฺเมหิ
จิตฺตํ ปริโสเธติ เอวํ โข ภิกฺขเว ภิกฺขุ ชาคริยํ อนุยุตฺโต โหติ ฯ
อิเมหิ โข ภิกฺขเว ตีหิ ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต ภิกฺขุ อปณฺณกปฏิปทํ
ปฏิปนฺโน โหติ โยนิ จสฺส อารทฺธา โหติ อาสวานํ ขยายาติ ฯ
[๔๕๖] ๑๗ ตโยเม ภิกฺขเว ธมฺมา อตฺตพฺยาพาธายปิ สํวตฺตนฺติ
ปรพฺยาพาธายปิ สํวตฺตนฺติ อุภยพฺยาพาธายปิ สํวตฺตนฺติ กตเม
ตโย กายทุจฺจริตํ วจีทุจฺจริตํ มโนทุจฺจริตํ อิเม โข ภิกฺขเว
ตโย ธมฺมา อตฺตพฺยาพาธายปิ สํวตฺตนฺติ ปรพฺยาพาธายปิ สํวตฺตนฺติ
อุภยพฺยาพาธายปิ สํวตฺตนฺติ ฯ ตโยเม ภิกฺขเว ธมฺมา เนว
อตฺตพฺยาพาธายปิ สํวตฺตนฺติ น ปรพฺยาพาธายปิ สํวตฺตนฺติ น
อุภยพฺยาพาธายปิ สํวตฺตนฺติ กตเม ตโย กายสุจริตํ วจีสุจริตํ
มโนสุจริตํ อิเม โข ภิกฺขเว ตโย ธมฺมา เนว อตฺตพฺยาพาธายปิ สํวตฺตนฺติ
น ปรพฺยาพาธายปิ สํวตฺตนฺติ น อุภยพฺยาพาธายปิ สํวตฺตนฺตีติ ฯ
[๔๕๗] ๑๘ สเจ โว ภิกฺขเว อญฺญติตฺถิยา ปริพฺพาชกา เอวํ
ปุจฺเฉยฺยย เทวโลกูปปตฺติยา อาวุโส สมโณ โคตโม พฺรหฺมจริยํ
วุสฺสตีติ ๒ นนุ ตุเมฺห ภิกฺขเว เอวํ ปุฏฺฐา อฏฺฏิเยยฺยาถ หราเยยฺยาถ
ชิคุจฺเฉยฺยาถาติ ฯ เอวํ ภนฺเต ฯ อิติ กิร ตุเมฺห ภิกฺขเว ทิพฺเพน
อายุนา อฏฺฏิยถ หรายถ ชิคุจฺฉถ ทิพฺเพน วณฺเณน ทิพฺเพน
#๑ ม. ยุ. ปาเท ปาทํ ฯ ๒ ม. วุสฺสถาติ ฯ