พระสุตันตปิฎกบาลี: 16/142/271 272
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส นิทานวคฺโค
ทิฏฺฐินิชฺฌานกฺขนฺติยา อหเมตํ ชานามิ อหเมตํ ปสฺสามิ
อวิชฺชานิโรธา สงฺขารนิโรโธติ ฯ
[๒๗๑] อญฺญเตฺรว อาวุโส มุสิล สทฺธาย อญฺญตฺร รุจิยา
อญฺญตฺร อนุสฺสวา อญฺญตฺร อาการปริวิตกฺกา อญฺญตฺร
ทิฏฺฐินิชฺฌานกฺขนฺติยา อตฺถายสฺมโต มุสิลสฺส ปจฺจตฺตเมว ญาณํ
ภวนิโรโธ นิพฺพานนฺติ ฯ อญฺญเตฺรว อาวุโส ปวิฏฺฐ สทฺธาย
อญฺญตฺร รุจิยา อญฺญตฺร อนุสฺสวา อญฺญตฺร อาการปริวิตกฺกา
อญฺญตฺร ทิฏฺฐินิชฺฌานกฺขนฺติยา อหเมตํ ชานามิ อหเมตํ ปสฺสามิ
ภวนิโรโธ นิพฺพานนฺติ ฯ เตนหายสฺมา มุสิโล อรหํ ขีณาสโวติ ฯ
เอวํ วุตฺเต อายสฺมา มุสิโล ตุณฺหี อโหสิ ฯ
[๒๗๒] อถ โข อายสฺมา นารโท อายสฺมนฺตํ ปวิฏฺฐํ เอตทโวจ
สาธาวุโส ปวิฏฺฐ อหํ เอตํ ปญฺหํ ลเภยฺยํ เอวํ ปญฺหํ ปุจฺฉ
อหํ เต เอตํ ปญฺหํ พฺยากริสฺสามีติ ฯ ลภติ อายสฺมา นารโท
เอตํ ปญฺหํ ปุจฺฉามหํ อายสฺมนฺตํ นารทํ เอตํ ปญฺหํ พฺยากโรตุ
จ เม อายสฺมา นารโท เอตํ ปญฺหํ อญฺญเตฺรว อาวุโส
นารท สทฺธาย อญฺญตฺร รุจิยา อญฺญตฺร อนุสฺสวา อญฺญตฺร
อาการปริวิตกฺกา อญฺญตฺร ทิฏฺฐินิชฺฌานกฺขนฺติยา อตฺถายสฺมโต
นารทสฺส ปจฺจตฺตเมว ญาณํ ชาติปจฺจยา ชรามรณนฺติ ฯ
อญฺญเตฺรว อาวุโส ปวิฏฺฐ สทฺธาย อญฺญตฺร รุจิยา อญฺญตฺร
อนุสฺสวา อญฺญตฺร อาการปริวิตกฺกา อญฺญตฺร ทิฏฺฐินิชฺฌานกฺขนฺติยา