พระสุตันตปิฎกบาลี: 16/135/262
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส นิทานวคฺโค
ภยโต ปสฺสนฺติ เต ตณฺหํ ปชหนฺติ ฯ เย ตณฺหํ ปชหนฺติ เต
อุปธึ ปชหนฺติ เย อุปธึ ปชหนฺติ เต ทุกฺขํ ปชหนฺติ เย
ทุกฺขํ ปชหนฺติ เต ปริมุจฺจนฺติ ชาติยา ชราย มรเณน โสเกหิ
ปริเทเวหิ ทุกฺเขหิ โทมนสฺเสหิ อุปายาเสหิ ปริมุจฺจนฺติ ทุกฺขสฺมาติ
วทามิ ฯ
[๒๖๒] เสยฺยถาปิ ภิกฺขเว อาปานียกํโส วณฺณสมฺปนฺโน
คนฺธสมฺปนฺโน รสสมฺปนฺโน ฯ โส จ โข วิเสน สํสฏฺโฐ ฯ อถ
ปุริโส อาคจฺเฉยฺย ฆมฺมาภิตตฺโต ฆมฺมปเรโต กิลนฺโต ตสิโต
ปิปาสิโต ฯ ตเมนํ เอวํ วเทยฺยุํ อยํ เต อมฺโภ ปุริส อาปานียกํโส
วณฺณสมฺปนฺโน คนฺธสมฺปนฺโน รสสมฺปนฺโน โส จ โข วิเสน
สํสฏฺโฐ สเจ อากงฺขสิ ปิว ปิวโต หิ โข ตํ ฉาเทสฺสติ
วณฺเณนปิ คนฺเธนปิ รเสนปิ ปิวิตฺวา จ ปน ตโตนิทานํ มรณํ
วา นิคจฺฉสิ มรณมตฺตํ วา ทุกฺขนฺติ ฯ อถ โข ภิกฺขเว ตสฺส
ปุริสสฺส เอวมสฺส สกฺกา โข เม อยํ สุรา ปิปาสิตา ปานีเยน
วา วิเนตุํ ทธิมณฺฑเกน วา วิเนตุํ มฏฺฐโลณิกาย ๑ วา วิเนตุํ
โลณโสจิรเกน วา วิเนตุํ น เตฺววาหนฺตํ ปิเวยฺยํ ยํ มม อสฺส
ทีฆรตฺตํ อหิตาย ทุกฺขายาติ ฯ โส ตํ อาปานียกํสํ ปฏิสงฺขา น
ปิเวยฺย ปฏินิสฺสชฺเชยฺย ฯ โส ตโตนิทานํ มรณํ วา น นิคจฺเฉยฺย
มรณมตฺตํ วา ทุกฺขํ ฯ เอวเมว โข ภิกฺขเว เย หิ เกจิ
อตีตมทฺธานํ สมณา วา พฺราหฺมณา วา ยํ โลเก ปิยรูปํ สาตรูปํ
#๑ ม. ภฏฺฐโลณิกาย ฯ