พระสุตันตปิฎกบาลี: 16/133/260      
      สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส นิทานวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            สมณา   วา   พฺราหฺมณา  วา  ยํ  โลเก  ปิยรูปํ  สาตรูปํ  ตํ  นิจฺจโต
ปสฺสนฺติ   สุขโต   ปสฺสนฺติ   อตฺตโต   ปสฺสนฺติ   อาโรคฺยโต   ปสฺสนฺติ
เขมโต   ปสฺสนฺติ   เต  ตณฺหํ  วฑฺเฒนฺติ  ฯ  เย  ตณฺหํ  วฑฺเฒนฺติ  เต
อุปธึ   วฑฺเฒนฺติ   เย   อุปธึ   วฑฺเฒนฺติ   เต   ทุกฺขํ  วฑฺเฒนฺติ  เย
ทุกฺขํ    วฑฺเฒนฺติ   เต   น   ปริมุจฺจนฺติ   ชาติยา   ชราย   มรเณน
โสเกหิ   ปริเทเวหิ   ทุกฺเขหิ  โทมนสฺเสหิ  อุปายาเสหิ  น  ปริมุจฺจนฺติ
ทุกฺขสฺมาติ วทามิ ฯ
 [๒๖๐]    เสยฺยถาปิ    ภิกฺขเว    อาปานียกํโส   วณฺณสมฺปนฺโน
คนฺธสมฺปนฺโน   รสสมฺปนฺโน   ฯ  โส  จ  โข  วิเสน  สํสฏฺโฐ  ฯ  อถ
ปุริโส    อาคจฺเฉยฺย    ฆมฺมาภิตตฺโต   ฆมฺมปเรโต   กิลนฺโต   ตสิโต
ปิปาสิโต  ฯ  ตเมนํ  เอวํ  วเทยฺยุํ  อยํ  เต  อมฺโภ ปุริส อาปานียกํโส
วณฺณสมฺปนฺโน    คนฺธสมฺปนฺโน    รสสมฺปนฺโน   โส   จ   โข   วิเสน
สํสฏฺโฐ   ๑   สเจ   อากงฺขสิ   ปิว  ปิวโต  หิ  โข  ตํ  ฉาเทสฺสติ
วณฺเณนปิ   คนฺเธนปิ   รเสนปิ   ปิวิตฺวา   จ   ปน   ตโตนิทานํ  มรณํ
วา   นิคจฺฉสิ   มรณมตฺตํ   วา   ทุกฺขนฺติ   ฯ   โส   ตํ  อาปานียกํสํ
สหสา   อปฺปฏิสงฺขา   ปิเวยฺย   น  ปฏินิสฺสชฺเชยฺย  ฯ  โส  ตโตนิทานํ
มรณํ  วา  นิคจฺเฉยฺย  มรณมตฺตํ  วา  ทุกฺขํ  ฯ  เอวเมว  โข  ภิกฺขเว
เย   หิ   เกจิ   อตีตมทฺธานํ  สมณา  วา  พฺราหฺมณา  วา  ยํ  โลเก
ปิยรูปํ    สาตรูปํ   ฯเปฯ   อนาคตมทฺธานํ   ฯเปฯ   เอตรหิ   สมณา
วา   พฺราหฺมณา  วา  ยํ  โลเก  ปิยรูปํ  สาตรูปํ  ตํ  นิจฺจโต  ปสฺสนฺติ
#๑ ยุ. สมฺปนฺโน ฯ