พระสุตันตปิฎกบาลี: 18/132/186 187      
      สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สฬายตนวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            ภวิสฺสติ   อนวชฺชตา   จ   ผาสุวิหาโร   จาติ  ฯ  เอวํ  โข  อาวุโส
โภชเน มตฺตญฺญู โหติ ฯ
 [๑๘๖]  กถญฺจาวุโส  ชาคริยํ  อนุยุตฺโต  โหติ  ฯ  อิธาวุโส ภิกฺขุ
ทิวสํ   จงฺกเมน   นิสชฺชาย   อาวรณิเยหิ   ธมฺเมหิ   จิตฺตํ  ปริโสเธติ
รตฺติยา   ปฐมํ   ยามํ  จงฺกเมน  นิสชฺชาย  อาวรณิเยหิ  ธมฺเมหิ  จิตฺตํ
ปริโสเธติ    รตฺติยา   มชฺฌิมํ   ยามํ   ทกฺขิเณน   ปสฺเสน   สีหเสยฺยํ
กปฺเปติ   ปาเทน  ๑  ปาทํ  อจฺจาธาย  สโต  สมฺปชาโน  อุฏฺฐานสญฺญํ
มนสิกริตฺวา   รตฺติยา   ปจฺฉิมํ   ยามํ   ปจฺจุฏฺฐาย  จงฺกเมน  นิสชฺชาย
อาวรณิเยหิ  ธมฺเมหิ  จิตฺตํ  ปริโสเธติ  ฯ  เอวํ  โข  อาวุโส  ชาคริยํ
อนุยุตฺโต    โหติ   ฯ   ตสฺมาติหาวุโส   เอวํ   สิกฺขิตพฺพํ   อินฺทฺริเยสุ
คุตฺตทฺวารา   ภวิสฺสาม   โภชเน   มตฺตญฺญุโน   ชาคริยํ  อนุยุตฺตาติ  ฯ
เอวํ หิ โข อาวุโส สิกฺขิตพฺพนฺติ ฯ สตฺตมํ ฯ
 [๑๘๗]  เอกํ  สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส
อาราเม    ฯ    อถ    โข    ภควโต    รโหคตสฺส    ปฏิสลฺลีนสฺส
เอวํ    เจตโส    ปริวิตกฺโก    อุทปาทิ   ปริปกฺกา   โข   ราหุลสฺส
วิมุตฺติปริปาจนิยา   ธมฺมา   ยนฺนูนาหํ   ราหุลํ   อุตฺตรึ  อาสวานํ  ขเย
วิเนยฺยนฺติ  ฯ  อถ  โข  ภควา  ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา ปตฺตจีวรมาทาย
สาวตฺถึ    ๒    ปิณฺฑาย    ปาวิสิ    สาวตฺถิยํ    ปิณฺฑาย   จริตฺวา
ปจฺฉาภตฺตํ     ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺโต    อายสฺมนฺตํ    ราหุลํ    อามนฺเตสิ
คณฺหาหิ     ราหุล     นิสีทนํ    เยน    อนฺธวนํ    เตนุปสงฺกมิสฺสาม
#๑ ม. ยุ. ปาเท ฯ    ๒ ม. ยุ. สาวตฺถิยํ ฯ