พระสุตันตปิฎกบาลี: 9/125/154
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส สีลกฺขนฺธวคฺโค
สกฺยา ภวนฺติ ธมฺมวาทีเยว ๑ กิร มยํ สมณํ โคตมํ อปสาเทตพฺพํ
อมญฺญิมฺหาติ ฯ อถโข ภควโต เอตทโหสิ อติพาฬฺหํ โข อิเม
มาณวกา อมฺพฏฺฐํ มาณวํ ทาสิปุตฺตวาเทน นิมฺมาเทนฺติ ยนฺนูนาหํ
ปริโมเจยฺยนฺติ ฯ อถโข ภควา เต มาณวเก เอตทโวจ มา
โข ตุเมฺห มาณวกา อมฺพฏฺฐํ มาณวกํ อติพาฬฺหํ ทาสิปุตฺตวาเทน
นิมฺมาเทถ อุฬาโร จ โส กโณฺห อิสิ อโหสิ โส ทกฺขิณํ
ชนปทํ คนฺตฺวา พฺรหฺมมนฺเต อธิยิตฺวา ราชานํ อุกฺกากํ อุปสงฺกมิตฺวา-
มทฺทรูปึ ๒ ธีตรํ ยาจิ ฯ ตสฺส ราชา อุกฺกาโก เนวเร มยฺหํ
ทาสิปุตฺโต สมาโน มทฺทรูปึ ธีตรํ ยาจตีติ กุปิโต อนตฺตมโน ขุรปฺปํ
สนฺนยฺหิ ฯ โส ตํ ขุรปฺปํ เนว อสกฺขิ มุญฺจิตุํ โน ปติสํหริตุํ ฯ
[๑๕๔] อถโข มาณวกา อมจฺจา ปาริสชฺชา กณฺหํ อิสึ
อุปสงฺกมิตฺวา เอตทโวจจ โสตฺถิ ภทนฺเต โหตุ รญฺโญ โสตฺถิ
ภทนฺเต โหตุ รญฺโญติ ฯ โสตฺถิ ภวิสฺสติ รญฺโญ อปิจ ราชา
ยทิ อโธ ขุรปฺปํ มุญฺจิสฺสติ ยาวตา รญฺโญ วิชิตํ เอตฺตาวตา ปฐวี
อุทิยิสฺสตีติ ฯ โสตฺถิ ภทนฺเต โหตุ รญฺโญ โสตฺถิ ชนปทสฺสาติ ฯ
โสตฺถิ ภวิสฺสติ รญฺโญ โสตฺถิ ชนปทสฺส อปิจ ราชา ยทิ อุทฺธํ
ขุรปฺปํ มุญฺจิสฺสติ ยาวตา รญฺโญ วิชิตํ เอตฺตาวตา สตฺต วสฺสานิ
เทโว น วสฺสิสฺสตีติ ฯ โสตฺถิ ภทนฺเต โหตุ รญฺโญ โสตฺถิ
ชนปทสฺส เทโว ปวสฺสตูติ ฯ โสตฺถิ ภวิสฺสติ รญฺโญ โสตฺถิ
#๑ สี. ธมฺมวาทิญฺเญว ฯ ๒ สี. ขุทฺทรูปึ ฯ