เสยฺยถาปิ ภิกฺขเว องฺคารกาสุ สาธิกโปริสา ปุณฺณา องฺคารานํ วีตจฺจิกานํ วีตธูมานํ อถ ปุริโส อาคจฺเฉยฺย ชีวิตุกาโม อมริตุกาโม สุขกาโม ทุกฺขปฏิกฺกูโล ตเมนํ เทฺว พลวนฺโต ปุริสา นานาพาหาสุ คเหตฺวา ตํ องฺคารกาสุํ อุปกฑฺเฒยฺยุํ ฯ อถ โข ภิกฺขเว ตสฺส ปุริสสฺส อารกาวสฺส เจตนา อารกาว ปตฺถนา อารกา ปณิธิ ตํ กิสฺส เหตุ วิทิตญฺหิ ๑ ภิกฺขเว ตสฺส ปุริสสฺส โหติ อิมญฺจาหํ องฺคารกาสุํ ปปติสฺสามิ ตโตนิทานํ มรณํ วา นิคจฺฉามิ มรณมตฺตํ วา ทุกฺขนฺติ เอวเมว ขฺวาหํ ภิกฺขเว มโนสญฺเจตนาหาโร ทฏฺฐพฺโพติ วทามิ ฯ มโนสญฺเจตนาย ภิกฺขเว อาหาเร ปริญฺญาเต ติสฺโส ตณฺหา ปริญฺญาตา โหนฺติ ตีสุ ตณฺหาสุ ปริญฺญาตาสุ อริยสาวกสฺส นตฺถิ กิญฺจิ อุตฺตริกรณียนฺติ วทามิ ฯ

---

[๒๔๔] กถญฺจ ภิกฺขเว วิญฺญาณาหาโร ทฏฺฐพฺโพ ฯ เสยฺยถาปิ ภิกฺขเว โจรํ อาคุจารึ คเหตฺวา รญฺโญ ทสฺเสสุํ ๒ อยนฺเต เทว โจโร อาคุจารี อิมสฺส ยํ อิจฺฉสิ ตํ ทณฺฑํ ปเณหีติ ตเมนํ ราชา เอวํ วเทยฺย คจฺฉถ โภ อิมํ ปุริสํ ปุพฺพณฺหสมยํ สตฺติสเตน หนถาติ ตเมนํ ปุพฺพณฺหสมยํ สตฺติสเตน หเนยฺยุํ อถ ราชา มชฺฌนฺติกสมยํ เอวํ วเทยฺย อมฺโภ กถํ โส ปุริโสติ ตเถว เทว ชีวตีติ ตเมนํ ราชา เอวํ วเทยฺย คจฺฉถ โภ ตํ ปุริสํ มชฺฌนฺติกสมยํ สตฺติสเตน หนถาติ ตเมนํ มชฺฌนฺติกสมยํ สตฺติสเตน หเนยฺยุํ อถ ราชา สายณฺหสมยํ เอวํ วเทยฺย อมฺโภ #๑ ม. ยุ. เอวํ หิ ฯ ๒ ม. ยุ. ทสฺเสยฺยุํ ฯ