พระสุตันตปิฎกบาลี: 11/12/6
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส ปาฏิกฺวคฺโค
ยเถว เม ภนฺเต ภควา อเจลํ กฬารมชฺชกํ อารพฺภ พฺยากาสิ
ตเถว ตํ วิปากํ โน อญฺญถาติ ฯ ตํ กึ มญฺญสิ สุนกฺขตฺต
ยทิ เอวํ สนฺเต กตํ วา โหติ อุตฺตริมนุสฺสธมฺมา อิทฺธิปาฏิหาริยํ
อกตํ วาติ ฯ อถโข ภนฺเต เอวํ สนฺเต กตํ โหติ อุตฺตริมนุสฺสธมฺมา
อิทฺธิปาฏิหาริยํ โน อกตนฺติ ฯ เอวํปิ โข มํ ตฺวํ โมฆปุริส
อุตฺตริมนุสฺสธมฺมา อิทฺธิปาฏิหาริยํ กโรนฺตํ เอวํ วเทสิ น หิ
ปน เม ภนฺเต ภควา อุตฺตริมนุสฺสธมฺมา อิทฺธิปาฏิหาริยํ กโรตีติ
ปสฺส โมฆปุริส ยาวญฺจ เต อิทํ อปรทฺธนฺติ ฯ เอวํปิ โข ภคฺคว
สุนกฺขตฺโต ลิจฺฉวิปุตฺโต มยา วุจฺจมาโน อปกฺกเมว อิมสฺมา ธมฺมวินยา
ยถา ตํ อาปายิโก เนรยิโก ฯ
[๖] เอกมิทาหํ ภคฺคว สมยํ ตตฺเถว ๑ เวสาลิยํ วิหรามิ มหาวเน
กูฏาคารสาลายํ ฯ เตน โข ปน สมเยน อเจโล ปาฏิกปุตฺโต
เวสาลิยํ ปฏิวสติ ลาภคฺคปฺปตฺโต เจว ยสคฺคปฺปตฺโต จ วชฺชิคาเม ฯ
โส เวสาลิยํ ปริสติ เอวํ วาจํ ภาสติ สมโณปิ โคตโม ญาณวาโท
อหํปิ ญาณวาโท ญาณวาโท โข ปน ญาณวาเทน
อรหติ อุตฺตริมนุสฺสธมฺมา อิทฺธิปาฏิหาริยํ ทสฺเสตุํ สมโณ โคตโม
อุปฑฺฒปถํ อาคจฺเฉยฺย อหํปิ อุปฑฺฒปถํ คจฺเฉยฺย เต ตตฺถ
อุโภปิ อุตฺตริมนุสฺสธมฺมา อิทฺธิปาฏิหาริยํ กเรยฺยาม เอกญฺเจ
สมโณ โคตโม อุตฺตริมนุสฺสธมฺมา อิทฺธิปาฏิหาริยํ กริสฺสติ ทฺวาหํ
กริสฺสามิ เทฺว เจ สมโณ โคตโม อุตฺตริมนุสฺสธมฺมา อิทฺธิปาฏิหาริยานิ
#๑ โป. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ