พระสุตันตปิฎกบาลี: 16/115/232 233 234      
      สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส นิทานวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            จตฺตาฬีสมฺปิ    วสฺสานิ   ติฏฺฐมาโน   ปญฺญาสมฺปิ   วสฺสานิ   ติฏฺฐมาโน
วสฺสสตมฺปิ   ติฏฺฐมาโน   ภิยฺโยปิ   ติฏฺฐมาโน   ฯ   ยญฺจ   โข  เอตํ
ภิกฺขเว    วุจฺจติ   จิตฺตํ   อิติปิ   มโน   อิติปิ   วิญฺญาณํ   อิติปิ   ตํ
รตฺติยา จ ทิวสสฺส จ อญฺญเทว อุปฺปชฺชติ อญฺญํ นิรุชฺฌติ ฯ
 [๒๓๒]  เสยฺยถาปิ  ภิกฺขเว  มกฺกโฏ  อรญฺเญ  จ  พฺรหาวเน ๑
จรมาโน    สาขํ    คณฺหาติ    ตํ    มุญฺจิตฺวา   อญฺญํ   คณฺหาติ   ตํ
มุญฺจิตฺวา     อญฺญํ     คณฺหาติ    ตํ    มุญฺจิตฺวา    อญฺญํ    คณฺหาติ
เอวเมว   โข   ภิกฺขเว   ยมิทํ   วุจฺจติ   จิตฺตํ   อิติปิ   มโน  อิติปิ
วิญฺญาณํ   อิติปิ   ตํ   รตฺติยา   จ   ทิวสสฺส   จ  อญฺญเทว  อุปฺปชฺชติ
อญฺญํ นิรุชฺฌติ ฯ
 [๒๓๓]   ตตฺร  ภิกฺขเว  สุตวา  อริยสาวโก  ปฏิจฺจสมุปฺปาทญฺเญว
สาธุกํ    โยนิโส    มนสิกโรติ    อิติ    อิมสฺมึ    สติ   อิทํ   โหติ
อิมสฺสุปฺปาทา    อิทํ    อุปฺปชฺชติ    อิมสฺมึ    อสติ   อิทํ   น   โหติ
อิมสฺส    นิโรธา    อิทํ   นิรุชฺฌติ   ยทิทํ   อวิชฺชาปจฺจยา   สงฺขารา
สงฺขารปจฺจยา   วิญฺญาณํ   ฯเปฯ   เอวเมตสฺส  เกวลสฺส  ทุกฺขกฺขนฺธสฺส
สมุทโย   โหติ  ฯ  อวิชฺชาย  เตฺวว  อเสสวิราคนิโรธา  สงฺขารนิโรโธ
สงฺขารนิโรธา     วิญฺญาณนิโรโธ    ฯเปฯ    เอวเมตสฺส    เกวลสฺส
ทุกฺขกฺขนฺธสฺส นิโรโธ โหตีติ ฯ
 [๒๓๔]   เอวํ   ปสฺสํ   ภิกฺขเว   สุตวา   อริยสาวโก  รูปสฺมึปิ
นิพฺพินฺทติ      เวทนายปิ      นิพฺพินฺทติ      สญฺญายปิ      นิพฺพินฺทติ
#๑ ม. ยุ. ปวเน ฯ