พระสุตันตปิฎกบาลี: 10/114/92
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส มหาวคฺโค
[๙๒] อสฺโสสุํ โข เวสาลิกา ลิจฺฉวี ภควา กิร เวสาลึ
อนุปฺปตฺโต เวสาลิยํ วิหรติ อมฺพปาลิวเนติ ฯ อถโข เต ลิจฺฉวี
ภทฺทานิ ภทฺทานิ ยานานิ โยชาเปตฺวา ภทฺทํ ภทฺทํ ยานํ อภิรุหิตฺวา
ภทฺเทหิ ภทฺเทหิ ยาเนหิ เวสาลิยา นิยฺยึสุ ฯ ตตฺร เอกจฺเจ ลิจฺฉวี
นีลา โหนฺติ นีลวณฺณา นีลวตฺถา นีลาลงฺการา เอกจฺเจ ลิจฺฉวี
ปีตา โหนฺติ ปีตวณฺณา ปีตวตฺถา ปีตาลงฺการา เอกจฺเจ ลิจฺฉวี
โลหิตกา ๑ โหนฺติ โลหิตกวณฺณา โลหิตกวตฺถา โลหิตกาลงฺการา
เอกจฺเจ ลิจฺฉวี โอทาตา โหนฺติ โอทาตวณฺณา โอทาตวตฺถา
โอทาตาลงฺการา ฯ อถโข อมฺพปาลี คณิกา ทหรานํ ทหรานํ
ลิจฺฉวีนํ อกฺเขน อกฺขํ จกฺเกน จกฺกํ ยุคฺเคน ยุคฺคํ ๒ ปฏิวฏฺเฏสิ ฯ
อถโข เต ลิจฺฉวี อมฺพปาลึ คณิกํ เอตทโวจุํ กึ เช อมฺพปาลิ
ทหรานํ ทหรานํ ลิจฺฉวีนํ อกฺเขน อกฺขํ จกฺเกน จกฺกํ ยุคฺเคน
ยุคฺคํ ปฏิวฏฺเฏสีติ ฯ ตถา หิ ปน เม อยฺยปุตฺตา ภควา นิมนฺติโต
สฺวาตนาย ภตฺตํ สทฺธึ ภิกฺขุสงฺเฆนาติ ฯ เทหิ เช อมฺพปาลิ
เอตํ ภตฺตํ สตสหสฺเสนาติ ฯ สเจ หิ ๓ เม อยฺยปุตฺตา เวสาลึ
สาหารํ ทสฺสถ เอวํปิ มหนฺตํ ๔ ภตฺตํ น ทสฺสามีติ ฯ อถโข
เต ลิจฺฉวี องฺคุลี โปเฐสุํ ๕ ชิตมฺหา วต โภ อมฺพปาลิกาย
วญฺจิตมฺหา ๖ วต โภ อมฺพปาลิกายาติ ๗ ฯ อถโข เต ลิจฺฉวี
#๑ โลหิตา ... โลหิตาลงฺการา ๒ ยุโรปิยวินยโปตฺถเกเยว อีสาย อีสํ จกฺเกน จกฺกํ
#ยุคฺเคน ยุคฺคํ อกฺเขน อกฺขนฺติ ปาลิกฺกโม ทิสฺสติ ฯ ๓ ม. ยุ. ปิ ฯ ๔ ม. เอวมหํ ตํ
#๕ ม. องฺคุลึ โผเฏสุํ ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ ๖ สี. ยุ. ปราชิตมฺหา ฯ
#๗ ม. อมฺพกายาติ ฯ