พระสุตันตปิฎกบาลี: 10/114/92      
      สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส มหาวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            
 [๙๒]   อสฺโสสุํ   โข   เวสาลิกา  ลิจฺฉวี  ภควา  กิร  เวสาลึ
อนุปฺปตฺโต   เวสาลิยํ   วิหรติ   อมฺพปาลิวเนติ  ฯ  อถโข  เต  ลิจฺฉวี
ภทฺทานิ   ภทฺทานิ  ยานานิ  โยชาเปตฺวา  ภทฺทํ  ภทฺทํ  ยานํ  อภิรุหิตฺวา
ภทฺเทหิ  ภทฺเทหิ  ยาเนหิ  เวสาลิยา  นิยฺยึสุ  ฯ  ตตฺร  เอกจฺเจ ลิจฺฉวี
นีลา   โหนฺติ   นีลวณฺณา   นีลวตฺถา   นีลาลงฺการา   เอกจฺเจ  ลิจฺฉวี
ปีตา   โหนฺติ   ปีตวณฺณา   ปีตวตฺถา   ปีตาลงฺการา   เอกจฺเจ  ลิจฺฉวี
โลหิตกา   ๑   โหนฺติ   โลหิตกวณฺณา  โลหิตกวตฺถา  โลหิตกาลงฺการา
เอกจฺเจ    ลิจฺฉวี    โอทาตา   โหนฺติ   โอทาตวณฺณา   โอทาตวตฺถา
โอทาตาลงฺการา   ฯ   อถโข   อมฺพปาลี   คณิกา   ทหรานํ   ทหรานํ
ลิจฺฉวีนํ  อกฺเขน  อกฺขํ  จกฺเกน  จกฺกํ  ยุคฺเคน  ยุคฺคํ  ๒ ปฏิวฏฺเฏสิ ฯ
อถโข   เต   ลิจฺฉวี   อมฺพปาลึ   คณิกํ  เอตทโวจุํ  กึ  เช  อมฺพปาลิ
ทหรานํ   ทหรานํ   ลิจฺฉวีนํ   อกฺเขน   อกฺขํ   จกฺเกน  จกฺกํ  ยุคฺเคน
ยุคฺคํ  ปฏิวฏฺเฏสีติ  ฯ  ตถา  หิ  ปน  เม  อยฺยปุตฺตา  ภควา  นิมนฺติโต
สฺวาตนาย   ภตฺตํ   สทฺธึ   ภิกฺขุสงฺเฆนาติ   ฯ   เทหิ   เช  อมฺพปาลิ
เอตํ  ภตฺตํ  สตสหสฺเสนาติ  ฯ  สเจ  หิ  ๓  เม  อยฺยปุตฺตา  เวสาลึ
สาหารํ   ทสฺสถ   เอวํปิ   มหนฺตํ  ๔  ภตฺตํ  น  ทสฺสามีติ  ฯ  อถโข
เต   ลิจฺฉวี   องฺคุลี   โปเฐสุํ   ๕  ชิตมฺหา  วต  โภ  อมฺพปาลิกาย
วญฺจิตมฺหา  ๖  วต  โภ  อมฺพปาลิกายาติ  ๗  ฯ  อถโข  เต  ลิจฺฉวี
#๑ โลหิตา ... โลหิตาลงฺการา ๒ ยุโรปิยวินยโปตฺถเกเยว อีสาย อีสํ จกฺเกน จกฺกํ
#ยุคฺเคน ยุคฺคํ อกฺเขน อกฺขนฺติ ปาลิกฺกโม ทิสฺสติ ฯ ๓ ม. ยุ. ปิ ฯ ๔ ม. เอวมหํ  ตํ
#๕ ม. องฺคุลึ โผเฏสุํ ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ ๖ สี. ยุ. ปราชิตมฺหา ฯ
#๗ ม. อมฺพกายาติ ฯ