พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/103/107
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
ปรํ สญฺญเปติ ๑ สาสฺส โหติ อสทฺธมฺมสญฺญตฺติ ๒ ตาย จ ปน
อสทฺธมฺมสญฺญตฺติยา ๓ อตฺตานุกฺกํเสติ ปรํ วมฺเภติ ฯ อิติ ปุพฺเพว
โข ปนสฺส สุสีลฺยํ ปหีนํ โหติ ทุสฺสีลฺยํ ปจฺจุปฏฺฐิตํ อยญฺจ
มิจฺฉาทิฏฺฐิ มิจฺฉาสงฺกปฺโป มิจฺฉาวาจา อริยานํ ปจฺจนีกตา
อสทฺธมฺมสญฺญตฺติ อตฺตุกฺกํสนา ปรวมฺภนา ฯ เอวํสิเม ๓ อเนเก
ปาปกา อกุสลา ธมฺมา สมฺภวนฺติ มิจฺฉาทิฏฺฐิปจฺจยา ฯ
[๑๐๗] ตตฺร คหปตโย วิญฺญู ปุริโส อิติ ปฏิสญฺจิกฺขติ
สเจ โข นตฺถิ ปโร โลโก เอวมยํ ภวํ ปุริสปุคฺคโล กายสฺส
เภทา ปรมฺมรณา ๕ โสตฺถิมตฺตานํ กริสฺสติ สเจ โข อตฺถิ ปโร
โลโก เอวมยํ ภวํ ปุริสปุคฺคโล กายสฺส เภทา ปรมฺมรณา
อปายํ ทุคฺคตึ วินิปาตํ นิรยํ อุปปชฺชิสฺสติ ฯ กามํ โข ปน มาหุ
ปโร โลโก โหตุ เนสํ ภวตํ สมณพฺราหฺมณานํ สจฺจํ วจนํ
อถ จ ปนายํ ภวํ ปุริสปุคฺคโล ทิฏฺเฐว ธมฺเม วิญฺญูนํ คารโยฺห
ทุสฺสีโล ปุริสปุคฺคโล มิจฺฉาทิฏฺฐี นตฺถิกวาโทติ ฯ สเจ โข
อตฺเถว ปโร โลโก เอวํ อิมสฺส โภโต ปุริสปุคฺคลสฺส อุภยตฺถ
กลิคฺคาโห ๖ ยญฺจ ทิฏฺเฐว ธมฺเม วิญฺญูนํ คารโยฺห ยญฺจ
กายสฺส เภทา ปรมฺมรณา อปายํ ทุคฺคตึ วินิปาตํ นิรยํ อุปปชฺชิสฺสติ ฯ
เอวมสฺสายํ อปณฺณโก ธมฺโม ทุสฺสมตฺโต สมาทินฺโน ๗
เอกํสํ ผริตฺวา ติฏฺฐติ ริญฺจติ กุสลฏฺฐานํ ฯ ๘
#๑ ม. ยุ. สญฺญาเปติ ฯ สพฺพตฺถาปิ อีทิสเมว ฯ ๒ โป. ...ปญฺญตฺติ ฯ ๓ โป. ...
#ปญฺญตฺติยา ฯ ๔ ม. เอวมสฺสิเม ฯ ๕ ม. ยุ. ปรมฺมรณาติ นตฺถิ ฯ ๖ ม. ยุ.
#กลิคฺคโห ฯ ๗ โป. ทุสฺสมาทินฺโน ฯ ๘ ม. ยุ. กุสลํ ฐานํ ฯ