- หน้า 130 -
ภิกฺขเว พฺรหฺมจริยํ อิทฺธํ เจว ผีตํ จ วิตฺถาริกํ พหุชญฺญํ ปุถุภูตํ
ยาว เทวมนุสฺเสหิ สุปกาสิตนฺติ ฯ ปญฺจมํ ฯ
[๒๕๔]
เอวมฺเม สุตํ เอกํ สมยํ ภควา กุรูสุ วิหรติ
กมฺมาสทมฺมํ นาม กุรูนํ นิคโม ฯ ตตฺร โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ
ภิกฺขโวติ ฯ ภทนฺเตติ เต ภิกฺขู ภควโต ปจฺจสฺโสสุํ ฯ ภควา
เอตทโวจ สมฺมสถ โน ตุเมฺห ภิกฺขเว อนฺตรํ สมฺมสนฺติ ฯ
เอวํ วุตฺเต อญฺญตโร ภิกฺขุ ภควนฺตํ เอตทโวจ อหํ โข ภนฺเต
สมฺมสามิ อนฺตรํ สมฺมสนฺติ ฯ ยถากถํ ปน ตฺวํ ภิกฺขุ สมฺมสสิ
อนฺตรํ สมฺมสนฺติ ฯ อถ โข โส ภิกฺขุ พฺยากาสิ ยถา โส
ภิกฺขุ พฺยากาสิ น โส ภิกฺขุ ภควโต จิตฺตํ อาราเธสิ ฯ
[๒๕๕] เอวํ วุตฺเต อายสฺมา อานนฺโท ภควนฺตํ เอตทโวจ
เอตสฺส ภควา กาโล เอตสฺส สุคต กาโล ยํ ภควา อนฺตรํ
สมฺมสํ ภาเสยฺย ภควโต สุตฺวา ภิกฺขู ธาเรสฺสนฺตีติ ฯ เตนหานนฺท
สุณาถ สาธุกํ มนสิกโรถ ภาสิสฺสามีติ ฯ เอวํ ภนฺเตติ โข เต
ภิกฺขู ภควโต ปจฺจสฺโสสุํ ฯ
[๒๕๖] ภควา เอตทโวจ อิธ ภิกฺขเว ภิกฺขุ สมฺมสมาโน
สมฺมสติ อนฺตรํ สมฺมสํ ยํ โข อิทํ อเนกวิธํ นานปฺปการกํ
ทุกฺขํ โลเก อุปฺปชฺชติ ชรามรณํ อิทํ นุ ๑ โข ทุกฺขํ กึนิทานํ
กึสมุทยํ กึชาติกํ กึปภวํ กิสฺมึ สติ ชรามรณํ โหตีติ ฯ โส
สมฺมสมาโน เอวํ ชานาติ ยํ โข อิทํ อเนกวิธํ นานปฺปการกํ
#๑ ม. ยุ. นุสทฺโท นตฺถิ ฯ