สุตันตปิฎกบาลี

- หน้า 42 -

มํสเปสิมาทาย อุฑฺฑเยยฺย ตเมนํ คิชฺฌาปิ กงฺขาปิ กุลลาปิ อนุปติตฺวา อนุปติตฺวา วิตจฺเฉยฺยุํ ๑ วิราเชยฺยุํ ตํ กึ มญฺญสิ คหปติ สเจ โส คิชฺโฌ วา กงฺโข วา กุลโล วา ตํ มํสเปสึ น ขิปฺปเมว ปฏินิสฺสชฺเชยฺย โส ตโตนิทานํ มรณํ วา นิคฺคจฺเฉยฺย มรณมตฺตํ วา ทุกฺขนฺติ ฯ เอวํ ภนฺเต ฯ เอวเมว โข คหปติ อริยสาวโก อิติ ปฏิสญฺจิกฺขติ มํสเปสูปมา กามา วุตฺตา ภควตา พหุทุกฺขา พหูปายาสา อาทีนโว เอตฺถ ภิยฺโยติ เอวเมตํ ยถาภูตํ สมฺมปฺปญฺญาย ทิสฺวา ยายํ อุเปกฺขา นานตฺตา นานตฺตสิตา ตํ อภินิวชฺเชตฺวา ยายํ อุเปกฺขา เอกตฺตา เอกตฺตสิตา ยตฺถ สพฺพโส โลกามิสุปาทานา อปริเสสา นิรุชฺฌนฺติ ตเมว อุเปกฺขํ ภาเวติ ฯ

เสยฺยถาปิ คหปติ ปุริโส อาทิตฺตํ ติณุกฺกํ อาทาย ปติวาตํ คจฺเฉยฺย ตํ กึ มญฺญสิ คหปติ สเจ โส ปุริโส๋ ตํ อาทิตฺตํ ติณุกฺกํ น ขิปฺปเมว ปฏินิสฺสชฺเชยฺย ตสฺส สา อาทิตฺตา ติณุกฺกา หตฺถํ วา ฑเหยฺย พาหุํ วา ฑเหยฺย อญฺญตรํ วา อญฺญตรํ ๒ วา องฺคปจฺจงฺคํ วา ๓ ฑเหยฺย โส ตโตนิทานํ มรณํ วา นิคจฺเฉยฺย มรณมตฺตํ วา ทุกฺขนฺติ ฯ เอวํ ภนฺเต ฯ เอวเมว โข คหปติ อริยสาวโก อิติ ปฏิสญฺจิกฺขติ ติณุกฺกูปมา กามา วุตฺตา ภควตา พหุทุกฺขา พหูปายาสา อาทีนโว เอตฺถ ภิยฺโยติ เอวเมตํ ยถาภูตํ สมฺมปฺปญฺญาย ทิสฺวา ฯเปฯ ตเมว อุเปกฺขํ ภาเวติ ฯ #๑ ม. วิสชฺเชยฺยุํ ฯ ๒ ยุ. เอกปทเมว ทิสฺสติ ฯ ๓ ยุ. อยํ สทฺโท นตฺถิ ฯ

---