สุตันตปิฎกบาลี

- หน้า 32 -

ขนฺธสํยุตฺตสฺส มูลปณฺณาสเก ภารวคฺโค ตติโย

สาวตฺถิยํ ฯ ตตฺร โข ฯ ภารญฺจ โว ภิกฺขเว เทสิสฺสามิ ภารหารญฺจ
[๑] ภารนิกฺเขปนญฺจ ตํ สุณาถ ฯเปฯ เอตทโวจ กตโม จ ภิกฺขเว ภาโร ฯ ปญฺจุปาทานกฺขนฺธาติสฺส วจนียํ ฯ ภาราทานญฺจ อยํ กตเม ปญฺจ ฯ รูปูปาทานกฺขนฺโธ เวทนูปาทานกฺขนฺโธ สญฺญูปาทานกฺขนฺโธ สงฺขารูปาทานกฺขนฺโธ วิญฺญาณูปาทานกฺขนฺโธ ฯ อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว ภาโร ฯ
[๕๐] กตโม จ ภิกฺขเว ภารหาโร ฯ ปุคฺคโลติสฺส วจนียํ ฯ สฺวายํ อายสฺมา เอวํนาโม เอวํโคตฺโต ฯ อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว ภารหาโร ฯ
[๕๑] กตมญฺจ ภิกฺขเว ภาราทานํ ฯ ยายํ ตณฺหา โปโนพฺภวิกา นนฺทิราคสหคตา ตตฺรตตฺราภินนฺทินี ฯ เสยฺยถีทํ ฯ กามตณฺหา ภวตณฺหา วิภวตณฺหา ฯ อิทํ วุจฺจติ ภิกฺขเว ภาราทานํ ฯ
[๕๒] กตมญฺจ ภิกฺขเว ภารนิกฺเขปนํ ฯ โย ตสฺสา เยว ตณฺหาย อเสสวิราคนิโรโธ จาโค ปฏินิสฺสคฺโค มุตฺติ อนาลโย ฯ อิทํ วุจฺจติ ภิกฺขเว ภารนิกฺเขปนนฺติ ฯ อิทมโวจ ภควา อิทํ วตฺวาน สุคโต อถาปรํ เอตทโวจ สตฺถา
[๕๓] ภารา หเว ปญฺจกฺขนฺธา ภารหาโร จ ปุคฺคโล ภาราทานํ ทุกฺขํ โลเก ภารนิกฺเขปนํ สุขํ #๑ โป. ม. ยุ. เอตฺถนฺตเร ภาราทานญฺจาติ ทิสฺสติ ฯ

---