สัทธรรมลำดับที่ : 359

ชื่อบทธรรม : -ดับตัณหา คือปลงภาระหนักลงได้

เนื้อความทั้งหมด :-ดับตัณหา คือปลงภาระหนักลงได้--ภิกษุ ท.! การปลงภาระหนักลงเสียได้ เป็นอย่างไรเล่า ?--ภิกษุ ท.! ความดับสนิทเพราะความจางคลายไปโดยไม่เหลือของตัณหานั้นนั่นเทียว, ความละไปของตัณหานั้น, ความสลัดกลับคืนของตัณหานั้น, ความหลุดออกไปของตัณหานั้น, และความไม่มีที่อาศัยอีกต่อไปของตัณหานั้น อันใด ; ภิกษุ ท. ! อันนี้เราเรียกว่า การปลงภาระหนักลงเสียได้ ดังนี้.--พระผู้มีพระภาคเจ้า ได้ตรัสพุทธวจนะนี้ ซึ่งเป็นคำร้อยกรองสืบต่อไป :---“ขันธ์ทั้งห้าเป็นของหนักเน้อ !--บุคคลแหละ เป็นผู้แบกของหนักพาไป.--การแบกถือของหนัก เป็นความทุกข์ในโลก.--การปลงภาระหนักเสียได้เป็นความสุข.--พระอริยเจ้าปลงภาระหนักลงเสียแล้ว.--ทั้งไม่หยิบฉวยเอาของหนักอันอื่นขึ้นมาอีก.--ก็เป็นผู้ถอนตัณหาขึ้นได้กระทั่งราก (อวิชชา) ;--เป็นผู้หมดสิ่งปรารถนา ดับสนิทไม่มีส่วนเหลือ” ดังนี้.-

อ้างอิงสุตันตปิฎก : - ขนฺธ. สํ. 17/32/52-53

อ้างอิงบาลีสุตันตปิฎก : - ขนฺธ. สํ. ๑๗/๓๒/๕๒-๕๓

ลำดับสาธยายธรรม : 23

อ้างอิงภาษาบาลี เล่ม/หน้า/ข้อ : เสนอและยืนยัน

อ้างอิงภาษาไทย เล่ม/หน้า/ข้อ : เสนอและยืนยัน

เลื่อกที่จะตรวจสอบการอ้างอิงในสุตันตปิฎกดังนี้

ตรวจสอบสุตันตปิฎกบาลี	ตรวจสอบสุตันตปิฎกไทย	กลับไปค้นหา

### Online to checking with open Etipitaka Site