| เนื้อความทั้งหมด :-นิทเทศ ๘--ว่าด้วยกิเลสทั้งหลายในฐานะสมุทัย--จบ--ภาค ๒--ว่าด้วยทุกขสมุทยอริยสัจ--ความจริงอันประเสริฐคือเหตุให้เกิดทุกข์--จบ--คำชี้ชวนวิงวอน--____________--ภิกษุ ท.! โยคกรรม อันเธอพึงกระทำ เพื่อให้รู้ว่า--“นี้ทุกข์ นี้เหตุให้เกิดทุกข์ นี้ความดับสนิทแห่งทุกข์--นี้ทางให้ถึงความดับสนิทแห่งทุกข์.”--เทสิตํ. โว มยา นิพฺพานํ เทสิโต นิพฺพานคามิมคฺโค--นิพพาน เราได้แสดงแล้ว,--ทางให้ถึงนิพพาน เราก็ได้แสดงแล้ว แก่เธอทั้งหลาย.--กิจใด ที่ศาสดาผู้เอ็นดู แสวงหาประโยชน์เกื้อกูล--อาศัยความเอ็นดูแล้ว จะพึงทำแก่สาวกทั้งหลาย,--กิจนั้น เราได้ทำแล้วแก่พวกเธอ.--นั่น โคนไม้ ; นั่น เรือนว่าง.--พวกเธอจงเพียรเผากิเลส, อย่าได้ประมาท,--อย่าเป็นผู้ที่ต้องร้อนใจ ในภายหลังเลย.--อยํ โว อมฺหากํ อนุสาสนี--นี่แหละ วาจาเครื่องพร่ำสอนของเรา แก่เธอทั้งหลาย.--(มหาวาร. สํ. - สฬา.สํ.)--ภาค ๓--ว่าด้วย--นิโรธอริยสัจ--ความจริงอันประเสริฐคือความดับไม่เหลือของทุกข์--ภาค ๓--มีเรื่อง :-นิทเทศ ๙ ว่าด้วยเรื่องความดับแห่งตัณหา ๒๙ เรื่อง--นิทเทศ ๑๐ ว่าด้วยธรรมเป็นที่ดับตัณหา ๖๑ เรื่อง--นิทเทศ ๑๑ ว่าด้วยผู้ดับตัณหา ๑๐๖ เรื่อง--นิทเทศ ๑๒ ว่าด้วยอาการดับแห่งตัณหา ๖๑ เรื่อง--อริยสัจจากพระโอษฐ์--ภาค ๓--ว่าด้วย--นิโรธอริยสัจ ความจริงอันประเสริฐ--คือความดับไม่เหลือของทุกข์--(มี ๔ นิทเทศ)--อุทเทศแห่งนิโรธอริยสัจ--ภิกษุ ท.! ความจริงอันประเสริฐ คือความดับไม่เหลือของทุกข์ เป็นอย่างไรเล่า ? ภิกษุ ท. ! ความดับสนิทเพราะความจางคลายไปโดยไม่เหลือของตัณหานั้นนั่นเทียว, ความละไปของตัณหานั้น, ความสลัดกลับคืนของตัณหานั้น, ความหลุดออกไปของตัณหานั้น และความไม่มีที่อาศัยอีกต่อไปของตัณหานั้น อันใด ; อันนี้ เราเรียกว่า ความจริงอันประเสริฐคือความดับไม่เหลือของทุกข์.- |
