| เนื้อความทั้งหมด :-นิทเทศ ๓--ว่าด้วยหลักเบ็ดเตล็ดเกี่ยวกับความทุกข์--จบ--ภาค ๑--ว่าด้วยทุกขอริยสัจ ความจริงอันประเสริฐคือทุกข์--จบ--คำชี้ชวนวิงวอน--____________--ภิกษุ ท. ! โยคกรรม อันเธอพึงกระทำ เพื่อให้รู้ว่า--“นี้ทุกข์ นี้เหตุให้เกิดทุกข์ นี้ความดับสนิทแห่งทุกข์--นี้ทางให้ถึงความดับสนิทแห่งทุกข์.”--เทสิตํ โว มยา นิพฺพานํ เทสิโต นิพฺพานคามิมคฺโค--นิพพาน เราได้แสดงแล้ว,--ทางให้ถึงนิพพาน เราก็ได้แสดงแล้ว แก่เธอทั้งหลาย.--กิจใด ที่ศาสดาผู้เอ็นดู แสวงหาประโยชน์เกื้อกูล--อาศัยความเอ็นดูแล้ว จะพึงทำแก่สาวกทั้งหลาย,--กิจนั้น เราได้ทำแล้วแก่พวกเธอ.--นั่น โคนไม้ ; นั่น เรือนว่าง.--พวกเธอจงเพียรเผากิเลส, อย่าได้ประมาท,--อย่าเป็นผู้ที่ต้องร้อนใจ ในภายหลังเลย.--อยํ โว อมฺหากํ อนุสาสนี--นี่แหละ วาจาเครื่องพร่ำสอนของเรา แก่เธอทั้งหลาย.--(มหาวาร.สํ. - สฬา.สํ.)--ภาค ๒--ว่าด้วย--สมุทยอริยสัจ--ความจริงอันประเสริฐ คือเหตุให้เกิดทุกข์--ภาค ๒--มีเรื่อง :- นิทเทศ ๔ ว่าด้วยลักษณะแห่งตัณหา ๔๑ เรื่อง--นิทเทศ ๕ ว่าด้วยที่เกิดและการเกิดแห่งตัณหา ๕ เรื่อง--นิทเทศ ๖ ว่าด้วยอาการที่ตัณหาทำให้เกิดทุกข์ ๓๑ เรื่อง--นิทเทศ ๗ ว่าด้วยทิฎฐิที่เกี่ยวกับตัณหา ๘ เรื่อง--นิทเทศ ๘ ว่าด้วยกิเลสทั้งหลายในฐานะสมุทัย ๑๕ เรื่อง--อริยสัจจากพระโอษฐ์--ภาค ๒--ว่าด้วย--สมุทยอริยสัจ--ความจริงอันประเสริฐคือเหตุให้เกิดทุกข์--(มี ๓ นิทเทศ)--__________--อุทเทศแห่งสมุทยอริยสัจ--ภิกษุ ท. ! ความจริงอันประเสริฐคือเหตุให้เกิดทุกข์ เป็นอย่างไรเล่า ? ภิกษุ ท. ! ตัณหานี้ใด ที่ทำให้มีการเกิดอีก อันประกอบด้วยความกำหนัด เพราะอำนาจแห่งความเพลิน ซึ่งมีปกติทำให้เพลิดเพลินในอารมณ์นั้นๆ, ได้แก่ ตัณหาในกาม ตัณหาในความมีความเป็น ตัณหาในความไม่มีไม่เป็น ; นี้เรียกว่า ความจริงอันประเสริฐคือเหตุให้เกิดทุกข์.- |
